Nee joh, niks gewonnen of zo! Maar we kwamen gistermiddag, toen we een paar boodschapjes deden in ons winkelcentrum, een in de buurt wonende kennis tegen die, alweer aardig wat jaren geleden, haar man is verloren aan een jarenlang letterlijk slopende aandoening. Dat was een drama destijds, dat haar als 24/7 mantelzorger behoorlijk heeft aangegrepen. Ik denk, dat hun (enige) dochter en de kleinkinderen een compensatie zijn geweest, maar als we haar wel eens zagen lopen, zag ze er moe en ongelukkig uit.
Nu stonden we tegelijk met haar bij de kassa van ’t Kruidvat te wachten en toen vertelde ze dat ze een vriend had! Al drie maanden Ze was héél gelukkig, zei ze, en dat was te zien! “Moet je nagaan, 78 en 80 zijn we !” We zijn echt blij voor haar.
Je kunt niet bepaald zeggen, dat ze er geen gras over heeft laten groeien. Hoewel, denkend aan haar echtgenoot natuurlijk wel. Maar, als die er nog wat van meekrijgt: ook hij zal blij voor haar zijn…..
