We waren samen met ons eigen tachtigjarige groene blaadje gisteravond met zijn ganse familie (inmiddels met aanhang) uit eten bij “Green Leaf”, een tapasrestaurant in de Nieuwstraat in Apeldoorn. Het gebouw, waarin het gevestigd is hebben wij gekend als garagebedrijf, supermarkt, leegstaand en nu dus als erg gezellig restaurant, ondanks de joekelige afmeting.
Omdat we met z’n twaalven waren hadden we een hele lange tafel. We hadden om een ronde tafel gevraagd, maar ze hadden er geen waar 12 man omheen paste. Dus in de lengte. Voor het feestvarken niet zo erg leuk, omdat iedereen op een paar na, nogal ver weg zat. En al etend ga je niet aan de wandel natuurlijk.
Maar het was reuzegezellig en al de happen waren perfect. Ze hebben daar wel een wat ingewikkeld, maar wel leuk, systeem van bestellen. Je bestelt in vijf gangen wat je wilt. Twee, of als je erge honger hebt meer, gerechtjes per keer, of je dan aan gang vijf toekomt is de vraag. Een invullijstje om je wensen aan te geven. Je bent er dus als gast knap druk mee. En er is nogal wat te kiezen ook. Ik was blij met de hulp van mijn tafelgenoten. Maar genoten hebben we!
En de jarige is gefêteerd, hoor! Hij wil in Engeland, als we d’r tenminste nog in komen met de vakantie, een apparaat kopen, vraag me niet wat precies, dat ze daar al wel hebben en hier nog niet of goedkoper, zoiets. Onze Ingrid had een prachtig certificaat gemaakt, een soort tegoedbon van de familie, dus dat komt helemaal goed!
Toen we weer buiten stonden, leek het wel of Apeldoorn een buitenlandse stad was ! Dat warme weer, waardoor alle terrassen vol zaten, mensen in zomerse vakantiekleding rondliepen. Gezellig, gezellig.
Waar het ook eíndelijk eens van kwam: de vier kleinzonen op een bankje (bij de brandweerkazerne) op de foto! Om zo’n foto loop ik al tijden te zeuren. Ik mocht ‘m ook nog niet zien. Afwachten, oma! Dat doe ik dus. Hopelijk geen gekke bekken, want met die pubers weet je het nooit, maar kóm, ik heb vertrouwen. Ze zijn best serieus, soms…..