Onze pater familias was gisteren jarig. Hij had er, zoals gebruikelijk, weer mooi weer bij. Niet zo bloedjeheet meer en dat was sowieso al prettig. Hij werd tachtig!
Ik heb hem uiteraard welkom geheten in de club. Hij klinkt nu niet meer zo ontiegelijk veel jonger dan ik. We voelen ons allebei nog prima en als je van je gasten hoort wat men zo hier en daar mankeert, zijn we daar maar blij mee. Morgen, als iedereen vrij is, gaan we met de hele familie uit eten en dat lijkt ons heel gezellig.
Hij heeft van zijn ‘voorrijder’, dat is de man met wie hij zijn tandem bevolkt als ze gaan fietsen, al een prachtige fietspomp gekregen. We moesten die van de buurvrouw nogal eens lenen en dat was lastig. Hij is blij met dat cadeau, want het is een hele chique! Zit van alles op en aan. Met alle respect is die van onze buur maar een hele gewone. Die het trouwens ook uitstekend doet, hoor. Maar onze fietser is nu dus zelfvoorzienend!
De wijn-en (Engels) bier-voorraad is ook aangevuld. Het was een gezellig dagje….
