Het was een poosje stil hier, maar dat kwam omdat we overzee waren. Of liever gezegd onderzee, want wij houden ervan om vanuit Frankrijk in een milieuvriendelijk half uurtje in Engeland te zijn. Als beloning een uurtje eerder cadeau, dat scheelt wat verkeersdrukte, want we waren vroeg over. Zelfs een trein eerder dan we geboekt hadden.
Onze dochter en haar gezin waren ook mee en dat was erg gezellig. Je moet weer wennen aan dat linkse gerij daar, maar daar heeft onze chauffeur en nu ook onze schoonzoon, een nieuwbakken linksrijder, geen last (meer) van. Mee in de “flow” is al snel de normaalste manier. Ik vind de ‘roundabouts’ en vooral van die dubbele nog steeds eng, maar ook daar wen je aan. Ik niet, maar ik hoef niet te rijden.
We hadden een erg leuke vakantie, zo met z’n allen. Wij hadden ons ‘tweede huisje’ weer bij Roger en Sue, die blij waren dat we er weer waren. Onze familie had zelf een huis geboekt niet ver bij ons vandaan, een afstand die zelfs te belopen was als, door wat teveel Fosters op onze locatie, onze schoonzoon de auto maar beneden liet. Beneden ja, want de weg naar huis was knap steil en ook donker, dus lantaarn mee. Avontuur, avontuur.
We hebben gebarbecued, buiten de deur gegeten in hele gezellige, echt Engelse pubs, lekker lawaaiig. In één pub was een band bezig zijn spul op te bouwen: The Amazing Hat Band. Ze zouden om negen uur live beginnen, maar min of meer gelukkig hadden wij ons voer toen al achter de knopen, want het soundchecken beloofde een hoop herrie. Maar wel leuk om te zien hoe ze bezig waren op hun podiumpje. De muzikanten waren geen jeugdige mannen, vandaar die Hats, denk ik! Onze kleinzoon, die zelf in ’n band speelt als gitarist en die ‘ In The Band’ heet, zal e.e.a. met belangstelling gevolgd hebben onder het eten!
We hebben ook nog gegeten in ‘The London Inn’ in een dorp vlakbij, St.Neot. Ook dat was leuk ingericht en Midsummer Murder-ig. Nou, verder nog bij van alles geweest natuurlijk, redelijk weer gehad. Toen we terug gingen soms hoosbuien, waardoor je zicht belemmerd werd, maar ook droge stukken. En dan hadden ze daar door wegwerkzaamheden ook nog omleidingen en vertragingen, maar we waren toch zo ruim op tijd bij de trein, dat we er alweer een eerder dan geboekt meekonden. Om zo’n uur of half vijf namen we op de parkeerplaats bij ons huis liefdevol afscheid van elkaar en nu gaat iedereen weer zo’n beetje over tot de orde van de dag. Hoewel onze medereizigers nog even vakantie hebben. Maar deze reis hebben ze alvast te pakken…..!