Gisteren, zaterdag, was ik met onze oudste dochter op stap, want voor m’n verjaardag had ik een kussentje voor de bank gevraagd en ze vond dat ik maar zelf mee op jacht moest ernaar. Het is een grijze hoekbank en we zijn zelf al zo grijs, dus hij kon wel wat opleuk gebruiken. Geslaagd, hoor! Yysk had ze. Ik zeg “ze”, want ik kreeg er drie! Grote bank, dus dat staat prima.
Maar toen wilde ik ook nog graag even naar de Intratuin! Dat was op deze zaterdag misschien een iets minder goed idee. Tjee, zó druk! Lars, onze Utrechtse zoon, die even een ’t loodje gelegde plant wilde vervangen daar, vertelde dat er verkeersregelaars bij de Utrechtse vestiging ingevlogen waren! Hier in Apeldoorn niet, maar de winkelkarretjes waren wel schaars.
Ja, Sint het land uit, dan is het kerst. Wen d’r maar aan. Nou, er was op dat gebied weer heel wat te zien en te koop. Kerstbomen in soorten en maten, echt of kunst, zoek maar uit. Ik ben blij dat ik al zoveel kerstspul heb, bijeengegaard in vele, vele jaren. Met herinneringen en al. Dus ik hoefde niet zoveel. Heb een boompje met ledlampjes gekocht voor in de voortuin en wat sneeuwachtige vloerbedekking voor m’n kerstdorpje, ’n trappetje voor het kerkje, want dat staat altijd boven op een ‘ingepakte’ speakerbox, die moeilijk weg kan, en hoe de kerkgangers dan naar boven moesten was al jaren een probleem. Ja, al klunend, maar nu dus niet meer met die treedjes.
Een paar nieuwe slingers voor de kerstboom ook, want de ouwe bestonden uit stukken die moeilijk te leiden waren en dat was geen gezicht. Dus we vernieuwen nog wel iets, hoor. Komende week wordt dus wel kerstfrutselweek, ben ik bang. Ik zag dat de familie aan de overkant van ons huis, de kerstboom ook al aan het versieren waren. Ze liepen met de slinger brandende lampjes door de kamer daardoor zag ik ‘t. Ik ben dus niet de enige met een kerstafwijking.
Bij Intratuin stond buiten trouwens ook een oliebollenkraam. Die staat als erg goed bekend, dus stond daar een lange rij mensen op hun beurt te wachten. Vroeger kon je er alleen maar contant betalen, flappen voor de flappen, maar ze gaan met hun tijd mee, de oliebollenbakkers. Pinnen kan ook. Graag zelfs. Onze andere dochter kreeg vanavond visite van een paar collega’s in haar nieuwe flat en had ons gevraagd of we wat oliebollen voor haar wilden meenemen van die goeie “Oudhollandsche” oliebollenkraam, dat woord staat er op . Dat deden we dus. Oudjaar is ook niks speciaals meer. Zelfs niet als ’t oudhollands is.
Ik heb in mijn dorpje ook een oliebollenkraampje. Staat leuk. Ik heb wel wat met oliebollen, zolang ik ze niet meer zelf hoef te bakken. De kinderen vroegen vroeger altijd: “Ga je nog oliebakken bollen?” Toen waren ze nog klein, hoor. Ze zeggen nu gewoon: “Waar haal je de oliebollen, dit jaar?”…..
Wieneke
december 9, 2019 at 2:06pmDe laatste oliebol van een bakker at ik op oudjaar 1997/1998. Daarna bracht ik de verdere viering op het toilet door. Nooit meer eentje tot mij genomen. Zelfgebakken appelflappen doen we dan weer wel. Ook lekker 😉
Els
december 13, 2019 at 11:19am@Wieneke: Van zelfgebakken spullen wéét je wat erin gaat en hoe vers de olie is! Zonder Keuringsdienst van Waren! En eerlijk gezegd vind ik appelflappen véél lekkerder dan oliebollen…..