De vlag kan uit…..

‘k Ben geslaagd voor mijn prikdiploma. Uiteraard maakte de verpleegkundige een grapje over het ‘strikdiploma’ van de kleuters, maar dat doet ze vast vaker. Maar na wat onhandig gedoe, ging het eigenlijk best prima en had ze er vertrouwen in, dat deze bejaarde patiënt, ( ze verbazen zich namelijk nogal over het feit, dat ik ‘op mijn leeftijd’ dat zelfprikken nog wilde leren ) zich er goed mee zou redden. Ik schijn een oude prikker te zijn.

Het digitaal melden van het resultaat van dat geprik aan de trombosedienst is een fluitje van een cent. En ik hoef mijn chauffeur niet meer lastig te vallen. Hij was al van plan een bedrijfje op te zetten: “Meditaxi” of zoiets, als dat al niet bestaat qua naam.

Kloris moest ook een beroep op hem doen, omdat hij een dik been had dat getroffen was door wondroos. Daar moest ook een paar keer mee rondgereden worden richting huisarts. Inmiddels loopt ie alweer rond, hoor, mag vanaf maandag zijn dagelijkse wandeling op de loopband weer beginnen en is al van de antibioticumkuur af, omdat de dokter tevreden was. Ik heb er een hobby bij en iedereen is tevreden. We zien het allemaal wel.

Ondanks dat het nog wel fris is, dat moet toch wel beteren, vind ik, gaan we morgen toch maar eens geraniums halen in Wilp om de lege bakken mee te vullen. Ze hangen tegen het huis en ook vrij hoog, dus de eventuele nachtvorst zal ze wel met rust laten, hopen we. Meestal toch maar een graadje nul of één. Een beetje kleur is welkom.

Het is lente tenslotte en de zon is best lekker als ie schijnt. Tja, achter glas soms, maar kom, we blijven optimistisch. Daar moeten we het toch van hebben…..!