Update…..

Veel heb ik nog niet te vertellen, er zijn wat kleine veranderingetjes, maar het houdt nog niet over. Hij weet het als we er zijn, we stellen dan vragen over hoe hij zich voelt en het al beter gaat en zo, maar verder dan “goed”of “ja” komt hij nog niet. Zijn stem is al wel krachtiger, dat was vorige week nog gemompel waar niet veel van te maken was. Het feit, dat hij morfine krijgt als ze iets met hem gaan doen tegen de pijn maakt natuurlijk ook dat hij nogal wazig is.

Maar hij draait zich wel op z’n zij, terwijl hij aldoor op zijn rug lag. Daar was zelfs een speciale matras voor tegen het doorliggen. Die is nu weg. Hij wordt nog wel gevoed door een sonde, omdat het slikken nog wel een probleem is. Het slijm (ja sorry zo heet het nou eenmaal} dat een gevaar vormde voor een longontsteking schijnt hij nu beter weg te werken en dat wordt ook in de gaten gehouden of dat weggeslikt wordt.

Hoesten doet hem nog erg zeer vanwege zijn gekneusde ribbenkast. Wel zat hij gisteren tegen koorts aan. Ze gaan nakijken waar dat vandaan komt. Hij slaapt nog veel en een gesprek is er niet echt te voeren. We willen hem ook niet te veel vermoeien, maar zijn benieuwd hoe hij zich voelt. De verpleging is onderbezet, zoals in elk ziekenhuis, maar als je iemand spreekt word je uitgebreid te woord gestaan. Ze zorgen goed voor hem, dat is zeker.

De sluiting van zijn horloge was stuk en dus had men die af moeten doen. Hij miste het horloge wel en was er steeds naar op zoek. We hebben het laten maken en kunnen het hem zo weer omdoen. Een klein zekerheidje. We gaan zo weer naar hem toe. En misschien vanavond weer. We weten elke keer niet hoe we hem aantreffen .Daar hangt e..a. van af. Iedereen leeft mee en ik heb heel wat groeten te doen. Hopelijk komen ze goed over. Daar gaan we maar van uit…..!