Loopjongens…..

We waren vanmorgen voor ons doen al vroeg op pad. Twee van onze kleinzonen deden namelijk op hun school mee aan een sponsorloop ‘voor het goede doel’ en dat moest natuurlijk even gesupporterd worden. Nou ben ik even kwijt wat het goede doel precies was, daar waren ze ook niet erg duidelijk over, maar ik twijfel niet aan de kwaliteit van het streven. Als ik het goed begrepen heb was het mede ten bate van de kas van de school en van dat doel hebben de kleine mannen natuurlijk zelf ook plezier.

Dicht bij hun school staat een flat waar je uitstekend omheen kunt lopen. Wij zijn ter aanmoediging in een bocht van het circuit gaan staan om ze goed aan te zien komen. De oudste van de twee heeft vorig jaar ook meegedaan en toen liep ie 8 rondjes en dat was hij nu zeker ook van plan. Ik heb ‘m niet meer gesproken en was op een bepaald moment ook de tel kwijt dat ie langs kwam, maar ik denk dat het wel gelukt is. We waren vorig jaar een flink bedrag aan ‘m kwijt.

De jongste kleinzoon had een slim uitgekiend eigen loopsysteem. Als hij buiten beeld was deed hij het al wandelend rustig aan om, als hij binnen ons gezichtsveld kwam, het met een fanatiek koppie op een lopen te zetten! Zo kregen we wel waar voor ons sponsorgeld. Leuk, hoor, die kinders van een paar turven hoog met een echt dóel! Er waren ook de nodige val-en huilpartijen natuurlijk, want struikelen over je eigen benen is niet zo ongebruikelijk als je vier en vijf jaar bent.

Toen de hogere klassen van de basisschool zich klaarmaakten voor hun aandeel in de sponsorloop zijn wij weer vertrokken. En onze dochter en schoonzoon, die een paar uurtjes vrij hadden genomen om hun kroost te kunnen aanmoedigen, moesten ook weer naar hun werk. Zij hebben namelijk geen sponsors, er loopt niemand z’n benen uit zijn lijf voor hen, moeten ze helemaal zelf doen…….