In de aap gelogeerd….

Omdat onze vader des huizes voor de zoveelste keer erge last van zijn rug heeft ( dat gaat na verloop van tijd gewoon weer over, maar ondertussen is het knap vervelend) hadden we het er over hoe het komt, dat zovéél mensen rugklachten hebben. We kwamen tot de conclusie, dat het een kwestie van evolutie moet zijn.

Wíj moesten zo nodig rechtop, nieuwsgierige apen die we zijn! We hadden gewoon op vier poten, ledematen zo u wilt, moeten blijven lopen. Dan was er niks aan de hand geweest. ’n Beetje slingeren van boom naar boom, óók goed voor je rug. Ik hang zelf wel eens in het trapgat ( zonder touw, hoor!) en dat voelt hartstikke lekker in je rug.

Nou ja, het is nu al te laat. We zijn te ver doorgeschoten. En de hele maatschappij aan te passen aan een nieuwe stand zou ook teveel heisa zijn. Op vier poten de bus of trein in: ik zie het de mensen niet doen. Kost ook te veel ruimte. De ligfiets zou al ’n begin kunnen zijn, maar ja, dat is weer ondersteboven. Nee, dan maar een paracetamolletje tegen de rugpijn en een plakje Peijnenburg bij een bakje troost. De evolutie is onomkeerbaar…….