Zijn we weer….!

Dat was een gezellige week in een gezellig huis. Een oude boerderij met veel authentieke kenmerken, lekker ruim ook, we zaten elkaar niet in de weg. We hadden, behalve een grote tuin met gras, ook een zwembad buiten. Dat zag er mooi uit.

In de beschrijving stond, toen we het huis boekten, dat het zwembad verwarmd werd door zonne-energie. Daar was geen woord aan gelogen. Maar dan moest de zon wel schijnen, want de door ons verwachte zonnepanelen bleken er niet te zijn. En de zon heeft, vooral de eerste dagen van ons verblijf heus wel uitgebreid geschenen, hoor, daar niet van, maar het water was en bleef stérvenskoud!

Nou hebben wij, sportief gezien, best wel een stoere familie, hoor, maar de oudste generatie heeft het wat het zwemwater betreft maar bij kijken gehouden, zodat de familie ons niet met een hartstilstand naar het ziekenhuis hoefde te vervoeren. Hetgeen dan sowieso weinig zin meer heeft natuurlijk, nou ja…. De kindertjes kwamen na tien minuten trouwens ook rillend en blauw van de kou maar weer op de kant om even op te warmen door middel van zonne-energie. Maar de verhuurders hadden duidelijk alvast een voorproefje op de klimaatsverandering genomen in hun aanprijzing. Maar we hádden een zwembad, dat wel!

Als tegenwicht was er in het huis ook een enorme antieke open haard en het was bijzonder gezellig om daar, als het jonge volk naar bed was, een vuurtje in te stoken. Met al die authentieke stenen vloeren kon je dat best hebben vanwege de ’s avonds wat opkomende rillerigheid. En we blijken dus een paar behoorlijk met pyromanie behepte figuren in de familie te hebben.

Nou en er is “gesport” ook, hoor! Behalve dat Syberische zwemmen dus, is er ook gebadmintond, gevoetbald, ge-jeu-de-bouled, gevolleybald én gesjoeld, dat toch ook enige lichaamsbeweging vereist. De rest was hersengymnastiek.

En we zijn natuurlijk nog aardig op stap geweest in de prachtige omgeving. Limburg is een mooi land. Kortom: de week was maar zó voorbij. Maar nu is iedereen weer in z’n eigen huis, z’n eigen bed, z’n eigen ritme en dienstregeling. En zo hoort het ook, maar zo even ’n weekje met de hele familie bij elkaar is hartstikke leuk, hoor….!