 |
Een rare afwijking van mij, hoewel ik weet dat veel mensen die hebben, is, dat ik in de krant altijd even de overlijdensadvertenties moet nakijken. Je kunt niet weten of er ’n bekende tussen zit, nietwaar? Dat heeft helemaal niks met mijn gevorderde leeftijd te maken, want ik heb het altijd gehad. En het is geen ramptoerisme of zo, tenminste, dat hoop ik toch zó, maar belangstelling voor de mens en de mij bekende mens in het bijzonder.
Vanmorgen las ik in het overlijdensbericht van een, mij overigens ónbekende, man een opsomming van zijn deugden en dat hij een man was geweest die altijd zichzelf was gebleven. Taai, gauw tevreden en recht door zee in woord en daad.
Nu zijn mensen meestal geneigd om een overledene ’n mooi rapport mee te geven, maar de laatste zin in deze advertentie trof me bijzonder: “Hij gaf zichzelf als erfenis”.
Dat vond ik nou mooi gezegd. Valt ook niet over te ruziën, zo’n erfenis……