Mooi rood is niet lelijk…..?

‘k Hoorde gisteren in een radioreclame de conversatie tussen twee tienermeisjes: “Hé, heb je dat jurkje nou toch gekocht? En je zei dat je geen geld had!” “Nee, hád ik ook niet, maar bij……. (de naam van de winkel heb ik niet verstaan, hoor!) hoef je niet meteen te betalen. Mooi, hè?” In mijn beleving waren het nog jonge meisjes, zulke stemmetjes hadden ze. En duidelijk niet opgevoed met het idee dat, als je ergens geen geld voor hebt, je het ook niet kunt kopen. De slogan van die winkel was: “Buy now, pay later!” Engels ja, “Koop nu, betaal later” klinkt veel te nuchter en te confronterend.

Ach, die kinderen hebben van volwassenen natuurlijk ook geen echt voorbeeld te verwachten. Buy now, pay later, iedereen met ’n hypotheek weet hoe dat werkt. En voetbalclubs met grote schulden kopen nieuwe spelers met geld dat ze helemaal niet hebben. Net als dat meisje met d’r jurk. Je moet ’t jong leren, dan weet je als oudere hoe het moet.

Minister De Jager wil nu ook het ‘met toestemming rood staan’ op je betaalrekening van drie maanden terugbrengen naar één maand. Zouden de banken, die het toch al zo moeilijk hebben daar nou blij mee zijn? Ze trekken toch heel wat rente van al die rood staande mensen, die de eindjes maar net of helemaal niet aan elkaar kunnen knopen en wel blij zijn met die drie maanden adem.

Zou de bewindsman (mooi woord is dat toch) zich niet beter kunnen bezighouden met reclames verbieden die de jeugd vertrouwd maken met het kopen “op de lat”, zoals dat in mijn tijd heette? Ik las laatst, dat er mensen zijn van nog geen twintig, die al bij de schuldsanering zitten. Dat vind ik wel triest, hoor. Je moet maar net ruimte hebben voor een wietkelder…….