Deze morgen deden we iets, dat we al een hele poos niet meer hebben gedaan: in het gras zitten van een park. Niet, zoals bejaarden horen te doen, netjes op een bankje. Dat kón trouwens niet eens, want die waren allemaal bezet. Door scholieren, moeders met kindjes en de andere bejaarden, die niet onze soepelheid hebben om zich neer te vleien in het gras. We waren in het Oranjepark. Niet het grootste, maar waarschijnlijk wel het oudste park van Apeldoorn. Want er staan oeroude bomen en het heeft iets sjieks, dit park. Dat komt ook door de villa’s die er omheen staan, de mooie fontein en de muziektent.
Dát we er zaten kwam door de dubbelfunctie van onze auto. Wij moesten naar de hoorwinkel en onze zoon naar de mondhygiënist en onze afspraken waren zo’n beetje rond dezelfde tijd. Hij heeft ons gedropt en na ons bezoek zijn wij de stad doorgelopen, hebben even ergens koffie gedronken en zijn toen dus neergestreken op dat Oranjeparkgras. Dat had wel wat ludieks, want er was heel wat te zien en te vertellen.
Jonge moeders lieten hun babykindjes met hun blote pootjes over het gras de pasjes oefenen voor als ze écht zouden kunnen lopen, je zag de leerlingen van de naburige middelbare scholen nog even wat doornemen voor het volgende lesuur (was er gisteravond misschien niet meer van gekomen!), de opa’s troffen elkaar bij hun dagelijkse fietsrondje, voordat ze weer op huis aan gingen voor de koffie, want moeder de vrouw zou nou toch wel klaar zijn met de afstofferij. ( Ik verzin er misschien van alles bij, hoor, maar dat is wat ik er van maak.)
Onderwijl liet de fontein zien en horen welke spuitvariaties hij allemaal in huis had, terwijl de zon z’n best deed het water te laten schitteren. Wat is het toch heerlijk, dat mooie weer! En dan hebben we sinds vandaag ook nog eens ’n leuke nieuwe burgemeester. Wat wil een Apeldoornse nog meer? Dat haar kloris d’r een beetje elegant overeind helpt van dat gras, alsjeblieft……..
jan
mei 27, 2012 at 8:12amEen paar jaar geleden was ik in Central Park New York. dat vond ik één van de meest boeiende plekken waar ik ooit geweest bent. De hele wereldbevolking in één park. En wat was het heerlijk om daar zomaar op het gras te liggen. Onlangs hebben we met vrienden gepicnict in een Eindhovens park. Heerlijk. Jammer genoeg kennen we dat parkleven in Nederland nauwelijks. Wij trekken ons liever terug in onze tuintjes, veilig achter Gammaschuttinkjes.
Cor
mei 27, 2012 at 11:27pmHeerlijk, he. Mensjes kijken en hun levensverhaal erbij verzinnen 😉