Naoberplicht…..

Lente, lente,lente! Heerlijk buiten gezeten de hele middag. De vogeltjes zijn druk met elkaar in gesprek. Ik neem aan, dat het over samenwonen gaat. We hebben twee mezenkastjes achter het huis en er zijn al kijkers geweest, die ook het interieur al hebben bekeken. Alles zonder makelaar, dat scheelt weer.

Bij ons op de hoek staat een mensenkastje te koop. Geen kast van een huis, maar toch van een gewild soort. Daar zijn ook al diverse “omheenlopers” geweest. Als we dat zien, groeten we maar heel vriendelijk. Ten eerste om onze buurvrouw een beetje te helpen, want die heeft een nieuwe vriend mét huis dus ze wil het hare kwijt en ten tweede willen we even laten zien wat een áárdige buurt dit is.

De mensen groeten elkaar hier. Niet iedereen en ook niet altijd, ja kom zeg, we zijn geen dórp! Maar toch, vooral met mooi weer, is er gezellige buurpraat en gaan mensen met elkaar fietsen. Daar wil je dus best wonen, denken wij.

Bovendien is de buurt van begin zeventiger jaren , nog nét in de goeie tijd gebouwd, waarin nog niet op een vierkante centimeter werd gekeken. We zitten goed in de parkeerruimte en dat is ook niet overal.

We zijn dus heel benieuwd wie al deze voordelen opmerkt en onze nieuwe buren worden. We gunnen de buurvrouw ook haar nieuwe geluk en het is mooi weer om te verhuizen. Nieuwe lente en zo…….