Oranjegevoelig…..

Deze halfbakken republikein is vanmiddag samen met haar volbloed dito naar een werkelijk práchtig concert geweest in de Apeldoornse Grote Kerk. We lazen erover in de krant en het programma sprak ons aan. De organisatoren hebben het programma uiteraard geselecteerd op de aankomende vorstelijke gebeurtenissen.

Ga maar na: “King Williams March”(Jeremiah Clarke), “The arrival of the Queen of Sheba” uit “Solomon”, het Orgelconcert in Bes en het “Halleluja” uit de “Messiah”(Händel), het Motet “Exultate Jubilate” van Mozart en als kers op de taart de “Krönungsmesse”. Van de ene W.A. voor de andere, zullen we maar zeggen.

Prima uitvoerenden ook. Het  Bachkoor Apeldoorn, het Parnassusensemble, bestaande uit leden van het Gelders Orkest, organist Hans Erik Dijkstra en de vier vocalisten: Titia van Heijst, sopraan, Yvonne Kok, mezzosopraan, Rein Kolpa, tenor en Drew Santini, bariton.Mensen, wat een kwaliteit allemaal! Dat moet fijn werken zijn geweest voor dirigent Joop Schets.

We hebben genoten en je bent ook weer eens in een mooie kerk. En die twee coupletten van het Wilhelmus zing je zo weer mee, hoor, als je niet teveel op de tekst let. De melodie is mooi. En Apeldoorn is goed oranjegezind, want ’t stond als ’n huis. Ja, ’n orkest en een  Bachkoor d’r bij helpt ook, dat is waar.

Kloris was de tekst van het zesde couplet ’n beetje kwijt, zei hij,  en dat is nou net het meest stichtelijke, zonder Duits bloed en Spaanse koning en zo. Maar wel weer met een tirannie die verdreven moet worden. Het blijft een moeilijk lied qua tekst en uitleg. Maar verder een middag van kroonjuweeltjes, hoor!

En toen kwamen we buiten en toen scheen nog steeds…nou vooruit…’n oranjezonnetje……