 |
Van tijd tot tijd houd ik mijn vaardigheden op het gebied van vergaderingen op peil door eens per halfjaar de notulen te verzorgen voor een vereniging van eigenaren van een serviceflat. Zo’n achttien jaar geleden mee begonnen, toen ik wel meer van die los-vaste baantjes had, en ze zijn kennelijk nog steeds tevreden over hoe ik het doe.
Ik krijg op z’n ouderwets cassettebandjes aangeleverd van de vergadering en die werk ik thuis op de computer uit in bruikbare taal. Heel relaxed, want niemand heeft haast. De volgende vergadering is toch pas over een half jaar en de leden hoeven de notulen pas kort voor die vergadering in de bus te hebben.
Deze week vond ik, dat ik er wel eens een begin mee kon maken, met mijn vakantiebaantje. Toen bleek, dat op het beginbandje van de vergadering een volledige stilte heerst, op zowel a- als b-kant. En nu zijn de meeste bewoners van het appartementengebouw aardig op leeftijd, dus erg wild zijn de vergaderingen meestal niet, maar dit was wel érg rustig.
Ik ben maar eens even gaan bellen. Waarschijnlijk zijn er bandjes verwisseld, dacht men en degene bij wie dat gebeurd zou kunnen zijn was op vakantie. Ik moest maar uitwerken wat ik wél had. Geen paniek, rustig aan, ’t komt wel goed en anders: jammer dan.
Zou dat nou komen door de leeftijd van de bewoners, zo’n reactie? Of worden mensen door het subtropische weer wat makkelijker? Misschien een halve ledenvergadering de mist in……so what? En het is niet mijn schuld, dat vind ik nog het meest relaxe…….