Afscheid van een boom…..

In onze voortuin staat een grote boom. Onze kerstboom “met kluit” van 1985. Na bewezen diensten binnenshuis, toen daar geplant. Hij had het er erg naar zijn zin, want hij groeide als kool. We hebben ‘m best een eindje van het huis gezet toen ie nog klein was, maar nu komen er takken tot ons slaapkamerraam. Ik aai ‘m wel eens, hoor, als ik het raam open heb. Want hij heeft toch heel erg z’n best gedaan om zo groot te worden. Het is gewoon een mooie boom.

Maar morgen, of eigenlijk vandaag, want het is weer eens ouderwets laat voor mij, gaat hij gekapt worden. Jammer natuurlijk, maar het moet. Bij de buurvrouw ligt haar paadje ongelijk, omdat hij het met zijn wortels naar boven werkt en er liggen bovendien rioolbuizen en kabels die misschien gevaar lopen en dat kunnen we natuurlijk niet hebben. Bovendien vertelde de tuinman hoeveel liter vocht zo’n grote jongen tot zich neemt en dat is niet mis. Dus onze tuinen zullen er ook wel bij varen.

Of het verkeer nog last gaat ondervinden, want de tuinman had het er over, dat hij een kraan geregeld had, we zullen het wel zien. Misschien is het gewoon een kraantje en heb ik een veel te groot idee van zoiets. We wonen op een hoek en het is geen wereldstad hier dus het zal wel meevallen. “Het wordt een fluitje van een cent”, zei de deskundige. Het leek mij namelijk nogal een karwei, maar dat vind ik altijd als er iets moet gebeuren dat ik qua werk niet kan overzien.

Ik heb vandaag nog wel foto’s gemaakt van de boom, want daar is het morgen te laat voor. Dan sneuvelt onze held. De tuin zal ook wel wat gerenoveerd moeten worden na de slachting. Maar dat is dan wel weer een volgend karwei, waarvan onze tuinvriend zegt, dat het een fluitje van een cent is…..

…..nou, bedankt dan maar, hè…..!