Loungen…..

Nu het dan toch lente schijnt te worden, vliegen de folders met reclame voor kleding, waarin het zo nu en dan nog best bibberen is, plantjes voor wie dat vooral ’s nachts ook geldt én tuinmeubilair, waarvoor je soms in een landhuis moet gaan wonen om het kwijt te kunnen, je weer om de oren. Leuk om dat allemaal te bekijken, hoor, daar niet van. Je krijgt er best een lentegevoel van.

Maar tussen al die loungesets en dure kussens kwam ik rotan stoeltjes tegen. Die had ik op mijn kamer toen ik nog bij mijn moeder thuis was. Geen gesjouw als je ze eens anders wilde neerzetten, gewoon handig meubilair. Ik had er een rotan tafeltje bij ook. Toen kloris en ik gingen trouwen gingen ze mee naar onze niet zo grote gehuurde kamer met keukentje boven een kaaswinkel. Prima zitplaatsen en je zette die stoeltjes in de winter makkelijk rondom ons potkacheltje. Dit is nostalgie van de bovenste plank, hoor!

En nu zag ik ze weer, precies dezelfde als zestig jaar geleden. Zelfs net zo’n tafeltje. Niet dat we ze weer kopen, hoor, zover gaan mijn nostalgische gevoelens nou ook weer niet. We hebben wel vier handige kunststof Hartman stapelstoeltjes gekocht om buiten te loungen en we te weinig zitplaatsen hebben als de hele familie d’r is. Tijden en stijlen veranderen, maar komen dus kennelijk ook weer terug. Leuk!

En ja, we zijn ook gezwicht voor wat plantjes, want wat kleur in de tuin is van alle tijden, ook al is het nog maar nét lente…..