Gistermorgen deden we de wekelijkse supermarktboodschappen en toen was er een prachtig geklede Somalische mevrouw in de winkel. Ik vind dat zulke mooie mensen en daarom was het heel vervelend voor die mooie mevrouw dat ze een, om te zien, schattig jongetje van een jaar of vier bij zich had, dat op z’n Hollands gezegd strontvervelend was. Hij liep door de winkel te rennen, te schreeuwen, te klieren en zijn moeder was ten einde raad.
Ze liep nog net niet te huilen, maar holde achter het kind aan tussen de schappen door, in het Somalisch roepend, waarschijnlijk dat ie op moest houden met z’n getreiter. Het was een hele drukte. Hij liep ook te schreeuwen in het Somalisch tót……hij bij de schap met speelgoed Bob de Bouwer ontdekte. “Mama, Bob de Bouwer! Bob de Bouwer!”, riep hij. Dat klonk érg Nederlands. We hebben ‘m daarna niet meer gehoord, dus zal hij dat speelgoed wel gekregen hebben. Hollandse moeders lossen dat ook vaak zo op met strontvervelende kinderen. Dat joch komt er wel qua inburgering……
Neneh
juli 18, 2004 at 9:47pmHadden ze maar overal een grote bak met speelgoed staan…. da’s pas rustig winkelen 🙂
(dat geschreeuw door de winkel is echt een ramp)
karin
juli 18, 2004 at 10:09pmen toch laat ik ‘m wel vaak schreeuwen, ik kan er niet aan beginnen elke keer bij het boodschappen doen wat voor hem te kopen. da’s dan gewoon pech voor de andere winkelaars.
Lars
juli 18, 2004 at 11:44pmOuders zijn aso’s! [zoekt dekking]
Hansje
juli 19, 2004 at 12:01amMisschien moet Bob de Bouwer maar vaste leerstof worden bij de inburgeringscursussen. Samen met Nijntje, Pluk van de Petteflet en scoubidoutouwtjes. Daar heb je méér aan dan aan het eerste couplet van het Wilhelmus, lijkt me.
Kikkertje
juli 19, 2004 at 11:59amCorrigerend door de winkel meppen wil ook wel eens helpen.
karin
juli 19, 2004 at 1:05pmlars, je vader en moeder zijn ook ouders, hoor!