Lieve jongens……

Vaderlandse Geschiedenis, zoals het in mijn tijd heette, heb ik op school altijd een leuk vak gevonden. Dat komt vooral doordat we er een leuke lerares voor hadden, die geweldig vertellen kon. Je zág het gewoon gebeuren, zoveel vuur legde ze in haar verhalen.

Ze had Johan van Oldebarneveldt persoonlijk gekend, zal ik maar zeggen. En ze had nog zó gezegd tegen Van Schaffelaar: “Jan, doe het niet!”, maar het had niet geholpen. Aan haar is het te danken, dat ik nog aardig wat van geschiedenis weet, gebeurtenissen in ieder geval in de juiste tijd kan plaatsen, hoewel ik er best wel eens een jaartalletje naast kan zitten, hoor, want die exact onthouden is weer niet een van mijn sterkste kanten. Ja: 1600 -Slag bij Nieuwpoort, da’s een makkie. Maar de rest zoeken we gewoon op.

Het kan zijn, dat de kinderen van nu dat ook denken, maar ik heb begrepen, dat dit kabinet de wens heeft, dat de jongelui eens wat meer van de geschiedenis van dit land afweten. Kunnen ze zien dat er weinig nieuws onder de zon is waarschijnlijk. Maar eigenlijk zouden alle geschiedenisleraren, net als de mijne van vroeger, gewoon verhalenvertellers moeten zijn.

Er zit genoeg horror, spanning en sensatie in onze geschiedenis en ’n Gouden Eeuwtje om het verhaal economisch wat op te leuken. Dat moet ze toch boeien, zou je zeggen. En “Floris” is toch niet voor niks een succes.

Onze kleinzoon wordt door zijn ouders al vroeg ingewijd in de Gelderse geschiedenis, getuige bijgaande foto. Hij zit gezellig bij Maarten van Rossem op een bankje bij kasteel De Cannenburgh in Vaassen. Hij is zelf de lieve jongen van de twee, want opa Maarten was dat zéker niet! Maar in gietijzer kan ie weinig kwaad…….