Onze kleinzoon van vier was even met buurvrouw Dieneke mee een boodschapje doen. Dat vindt buurvrouw leuk en hij ook. Toen ze na de boodschap de winkel uitgingen zei ze: “Nou, zeg maar dág tegen die mevrouw”, daarbij doelend op de dame achter de toonbank. “Nee!”, zei Niek. Hij was niet tot groeten te bewegen.
Toen ze buiten stonden zei Dieneke: “Dat was niet erg aardig. Waarom zei je nou niet even goeiendag?”. “Ik ken die mevrouw niet”, zei Niek.
Dat weten we dan. Hij wenst vóórgesteld te worden……..
Hansje
september 26, 2005 at 1:08amHij neemt ‘niet met vreemde mensen praten’ wel heel letterlijk, geloof ik… 😉