Als het aan mij ligt wordt er niks meer verbouwd aan ons huis. Oké, het toilet beneden misschien nog, omdat dat anders zo afsteekt. En er kán nog wel van alles, hoor: leuke openslaande deuren naar de tuin of dakkapelletjes aan voor-en/of achterkant of kunststof kozijnen en zo, maar wat zie ik nu? Stóf! Overal. De mannen, die onze badkamer aan het verbouwen zijn, bikten eerst de oude tegels eraf. Nou, dat zoiets rommel geeft is logisch. Maar toen moesten ze tegels op maat zagen en dat stuift overal doorheen, al heb je alle deuren in huis potdicht. “Droge rommel” noemen ze dat.
Ik begin iets fatalistisch over me te krijgen, iets berustends, iets van ” het zal mijn tijd wel uitduren”. Dat past niet zo bij mij en er komt dan ook niets uit mijn handen, omdat het geen zin heeft of niet kán. We zijn al zo zuinig mogelijk met kleren, omdat ik niet kan wassen en zoiets burgerlijks als afstoffen heeft vanwege al dat gestuif totaal geen nut. Erger nog: ik begin er overheen te kijken, over het stof en dat is toch zorgelijk. Onze dochter kwam gisteren met haar mannen even kijken naar de vorderingen en die begon meteen te stoffen en te stofzuigen dus het ligt er nog wel!
Vandaag, hebben ze beloofd, komt er een eind aan het tegelen. Ik heb ook niet beseft dat het gemis van een badkamer zo ingrijpend is. Heel vroeger hádden we niet eens een badkamer! Kan ik me niet meer voorstellen. Douchen moet nu buitenshuis, dat wil zeggen in een ander z’n huis. Wasgoed begint zich op te hopen na bijna veertien dagen. Het strijkgoed, dat er nog ligt, hoeft ook niet, want ik kan niet eens bij de kasten komen om het op te bergen. Ik ben ontheemd en mis totaal de pioniersgeest, die ik vroeger in hoge mate bezat. Elk nieuw huis, en we hebben nogal wat verhuizingen achter de rug, was een regelrechte uitdaging en die vond ik altijd prachtig.
Maar, ik moet niet zeuren. De badkamer wordt mooi, dat is al wel te zien. Dit gezanik zal wel de leeftijd zijn van iemand, die wél de verandering wil, maar niet de rompslomp. We hadden gewoon onderwijl een cruise moeten boeken, maar ja, dan had die badkamer weer niet gekund natuurlijk. Nou ja, het is een keuze……..
Lars
januari 16, 2006 at 2:33pmIk weet precies hoe het is… heb ook maanden zonder badkamer gezeten. Nogal ellendig, maar NU ben ik zo blij met die goeie badkamer. Dat komt dus nog 🙂
* mijmert over een nieuwe keuken * 😉
karin
januari 17, 2006 at 12:03amen wij hebben best een wasmachine hoor, en zelfs een condensdroger, zodat je alles weer droog en schoon mee kan nemen. wat zeg ik, we hebben zelfs een strijkijzer + plank. je wil gewoon niet!
cockie
januari 17, 2006 at 11:25amVerbouwingen zijn zenuwslopend.
Brillie
januari 17, 2006 at 9:33pmToen bij ons alle tegel van de muren gingen in de keuken, kon je ook in de kamer poppetjes tekenen. Dat schijnt erbij te horen. Maar het is nu genieten als ik haar zie koken.