Een poosje geleden kreeg ik van de huisarts een briefje, waarin ik vriendelijk werd uitgenodigd om op z’n feestje te komen, want hij ging griepprikken uitdelen. Of liet die uitdelen, want de assistentes doen dat altijd, heb ik me laten vertellen. Hij was niet eens jarig of zo, nee, zo maar gratis kon ik die komen halen. Ik was verbaasd, want ik had die uitnodiging niet verwacht. Ik blijk tot een risicogroep te behoren! Er zat een boekje bij het briefje, waarin stond hoe gevaarlijk griep kan zijn voor mensen met een risico.
Deze week was ik verkouden en dat is alweer over ook, dus dat was geen griep. Griep vind ik iets, waarbij je niet meer uit je ogen kunt kijken, nergens anders liever bent dan in je bed, iedereen je met rust moet laten en dat wel even duurt voor je er af bent. En zoiets heb ik al in geen jaren meer gehad. Mijn conditie is niet slecht, dus om kort te gaan: ik had helemaal geen zin in die prik! Het risico bestaat dus volgens mij alleen op papier, omdat ik een bepaalde leeftijd heb.
De hele week heb ik er een beetje over lopen dubben. Iemand, die gezond is en behalve dat koutje( gek woord is dat!) weinig mankeert, moet die maar zo geprikt? Ik vond van niet en heb vanmiddag de dokter gebeld. Ik kreeg ‘m zelf aan de lijn en hij was het met me eens. Ik voel me erg assertief. Gôh!