Ach ja, zo is het leven…
Omdat Prins Claus vandaag ten grave wordt gedragen,( nou ja, veel gegraaf komt er niet aan te pas, dacht ik, gedraag des te meer) hebben mensen in de straat de vlaggen halfstok uitgestoken. Tussen al dit rouwbeklag springt één huis er tussenuit, want daar is vannacht een kind geboren en de blije familie heeft Jip en Janneke in de voortuin gezet met een Swiebertjesachtige stok over de schouder met gevouwen doek eraan met een babypop erin.Ballonnen,slingers en een waslijntje met babykleertjes. Heel vrolijk allemaal, zoals het hoort bij zo’n heuglijke gebeurtenis. Een duidelijk beeld van hoe het leven gewoon doorgaat al houdt het voor iemand anders net zo gewoon op.
Wij hebben ook meegemaakt dat in dezelfde nacht dat mijn oma dood ging onze tweede dochter werd geboren, terwijl mijn man, weliswaar noodgedwongen in z’n eentje, de volgende dag de trouwerij van zijn broer bezocht. Dat kwam toen ook allemaal zo vreemd bij elkaar. Je had er zo een smartlap over kunnen schrijven……