Een beschermengeltje voor Opa…..

kom maar Opa, hij kan, hoor!

Zo, Opa is weer vertrokken, hoor ik. Opa is de zeer oude vader van één van onze buren. Hij rijdt in een eveneens zeer oude auto, ongewassen, roestig, ooit wit geweest en hij heeft hem waarschijnlijk vele jaren geleden voor het laatst voor een APKeuring aangeboden. Want dat hij er in zijn huidige staat doorheen zou komen lijkt me op z’n minst twijfelachtig.

Opa woont alleen, maar nog wel zelfstandig en rijdt elke dag ’s morgens van zijn woning naar het huis van zijn dochter, waar hij tot klokslag 4 uur ’s middags verblijft. Op zondagen, zoals vandaag, is de dienstregeling anders, waarschijnlijk omdat hij dan thuis de sport volgt op de televisie. Opa houdt van sport. Dat is te zien aan het feit, dat hij op Nike’s loopt en altijd een baseballpet opheeft en in zijn auto liggen vlaggen en kussentjes van Feijenoord.

Zijn bewegingstempo, zowel lopend als rijdend is niet meer sportief te noemen. Als hij uit de auto komt ontvouwt hij zijn ledematen totdat alles naar buiten steekt en hij zich kan optrekken aan de deur. Daarna schuifelt hij langzaam naar het huis van z’n dochter. Zowel bij aankomen als hij de auto parkeert als bij zijn vertrek geeft hij zo ontzettend veel gas, dat je zou denken dat ie probeert op te stijgen. Gelukkig hebben we veel parkeerruimte op ons plein en dus heeft Opa veel gelegenheid om te keren en terug in te steken en te keren en weer terug in te steken en uiteindelijk loeiend weg te rijden.

Iedereen in de buurt staat zijn manoeuvres hoofdschuddend aan te zien, maar er is geen mens, die zal zeggen, dat het onverantwoord is en dat ie maar niet meer moet rijden. Al zou dat misschien wel verstandig zijn. Men houdt rekening met ‘m door zijn plek ruim vrij te houden (liefde voor het eigen vervoermiddel zal daar niet vreemd aan zijn, laten we wel wezen!) maar ook omdat iedereen weet, dat als hij zijn eigen vervoer niet meer zou hebben, hij geen deur meer uit zou komen. En hij hoeft maar een paar straten ver.

We vertrouwen op z’n beschermengeltje en hopen dat er niks gebeurt, waar iemand, die niet bekend is met Opa z’n rijstijl, schade van krijgt. De auto kan het natuurlijk ook nog begeven, maar gek, dat lijkt me net zo’n taaie rakker als Opa!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)