 |
Sinterklaas vieren wordt ieder jaar een beetje moeilijker. Er zijn mensen binnen de familie, die eigenlijk geen tijd hebben. Wel om het te vieren, daar zoeken we altijd wel een geschikte tijd en plaats voor uit, maar niet om cadeautjes te kopen en gedichten te verzinnen, hoewel je dat lekker tussen je werk door kunt doen, hoor! Maar ik denk, dat ik een hulpdienst moet oprichten. Oma’s kunnen toch ook wel hulppiet worden, zolang ze het dak niet op hoeven of aan een trapeze hangen?Of op hun handen lopen door een winkelcentrum? Welja, er is nog meer te doen zonder al die fratsen.
Volgende week bijvoorbeeld ben ik voor de kindertjes van onze ex-collega’s als ze Sinterklaasfeest vieren de piano-oma die ze begeleidt bij het zingen voor de Sint. Dat doe ik elk jaar en dat is erg leuk, omdat het daar nog het meest lijkt op het feest zoals het bedoeld is geweest. Ze stellen altijd een leeftijdsgrens, zodat er niet geklierd kan worden en het publiek van Sinterklaas bestaat uit gelovigen en wellicht enkele twijfelaars, die het op zo’n avond toch allemaal nog niet zo zeker meer weten.
Het feest duurt zo’n anderhalf uur, dan gaan de kleutertjes naar huis en naar bed, omdat ze uitgezongen zijn en een cadeautje hebben gekregen en dan kan oma ook weer naar huis. Ik krijg altijd een chocoladeletter of een flesje bisschopswijn voor mijn gepingel en daar doe je ’t voor natuurlijk!
Nou, ik merk verder nog wel of mijn hulppietenbureautje nog klanten krijgt. (Ik wou het wel graag beperken tot de familie, als je ’t niet erg vindt!) Maar bij deze maak ik er even reclame voor. En…..graag gedaan, Sinterklaas!