 |
Als we even Apeldoorn in zijn geweest en we gaan de auto weer ophalen uit de parkeergarage, dan komen we altijd langs een uitzendbureau voor senioren. “Oudstanding” heet het en als je geen zin hebt in geraniums dan kun je er even binnenlopen om te informeren of ze wat voor je hebben. Je mag tegenwoordig, als je het niet te gek maakt, bijklussen als ouw knar, dus wat let je? In dat kantoor hangt een poster waarop staat: “Weet u al wat u later worden wilt?” en dat is leuk gevonden. Het klinkt leuker dan “Weet u nog wat u vroeger was?”.
Gisteravond zagen we een programma over de vergrijzing in Japan, waar ze hartstikke jaloers zijn op onze pensioenregeling, want daar kun je niet leven van de oudedagsvoorziening. Je werkt daar tot je er bij neervalt, van de ouderdom dus, maar bij navraag bleek niemand het echt erg te vinden, dat werken. Een dochter vertelde, dat ze haar winkel wel sluiten kon, als ze haar moeder van 75 niet meer had als arbeidskracht.
Wij hebben hier op het winkelpleintje een electronicawinkel. Geavanceerd spul allemaal, waar de zonen/verkopers heel veel verstand van hebben, maar waar moeder ook nog meewerkt. Van al die plugjes, snoertjes en stekkertjes bakt ze niet veel en als het te hoog hangt kan ze d’r ook nog eens een keer niet bij, maar ze weet alles van strijkbouten en fritespannen! Zij en haar man zijn de winkel begonnen en zij is er zo een, die in drukke tijden en tegen de feestdagen niet gemist kan worden. En ze geniet, dat kun je zien! Goeie therapie, hoor, werken……is oma-zijn eigenlijk ook werken? Genieten in ieder geval!