Kam-pioen……

deze soort is 't  dus....

De pioenroos in onze tuin bloeit zo prachtig! Ik vind dat geweldige bloemen, ook van formaat. Ze gaan gebukt onder hun eigen gewicht en je moet ze steunen. Ik ben er op een aparte manier aan gekomen, aan die plant. Het is namelijk een herinnering aan de prachtige border op mijn werk, die op een kwade dag rigoureus werd verwoest.

Voor het gebouw, waarin ik mijn lokaal had, lag namelijk een mooi gazon, omzoomd door een border met gele, witte en roze bloemen. Die roze, dat waren dus de pioenen. Op een dag besloot “hoger hand”, dat er paden verlegd moesten worden op het terrein. Om de ingangen van het gebouw logischer bereikbaar te maken voor onze blinde en slechtziende klanten was dat op zich niet zo’n gek idee. Daarvoor moest de bloemenborder sneuvelen, vond men.

Persoonlijk denk ik, dat het ook wel goed uitkwam, want het stónd wel mooi, maar vergde ook nogal wat onderhoud. Over een grasveldje jaag je een motormaaier zo nu en dan en klaar is Kees. Goedkoper dus.

De docenten in het gebouw wisten van niks, we werden overvallen doordat op een ochtend een shovel verscheen, die in één keer het hele zaakje omploegde. Zwarte grond en wég was ook de border. Niet de planten uitgegraven en ergens anders neergezet, niet gevraagd: “Wie heeft er belangstelling voor?”, nee, gewoon ondergeshoveld.

We waren bedroefd over het verlies van ons mooie uitzicht, waar inderdaad, daar kun je niet omheen, onze klanten niet zoveel aan hadden. De paden kwamen er, doorsneden een nieuw aangelegd grasveld, want een gazon kon je het niet meer noemen en het was praktisch. Mijn pad was “afslag 2” van het hoofdpad.

Op een ochtend kwam de tuinman, die wist hoe erg ik het allemaal had gevonden, met een geheimzinnig gezicht m’n lokaal binnen en zei: “Kom es even mee!”. Had ie ergens onder de heg een pioenplant gevonden, die de aardbeving had overleefd! We hebben ‘m liefdevol op een vuilniszak in de achterbak van mijn auto gelegd en toen ik thuis kwam heb ik ‘m in de tuin gezet.

Hij heeft me een jaar op bloemen laten wachten, maar sindsdien is het elk jaar feest! Hij heeft ’t naar z’n zin en voor mij is het een stukje teruggevonden uitzicht van vroeger…….!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)