Heup doet leven…..

Voor het eerst in mijn toch al behoorlijk lange leven was ik bij een fysiotherapeut. Therapeute eigenlijk, want het was een leuke jonge vrouw. De reden dát ik er was moet ik even uitleggen. Van de zomer zijn kloris en ik gevallen. In de stad. En ja, inderdaad, met veel publiek. We stonden dus maar weer heel snel op. Over een oneffen randje op een soort bruggetje struikelde vader J. en sleurde mij mee in zijn val. We doen altijd alles samen, dat weet je.

Hij had alleen een gaatje in z’n broek en verder niks, maar ik heb me, denk ik, willen opvangen en daarbij mijn heup verdraaid of zo. “Gaat wel weer over”, dacht ik. Maar dat was niet zo. Toen heb ik deze week toch maar eens laten kijken door de huisarts. Die zei, dat het waarschijnlijk een spierkwestie was, waar de fysiotherapeut me wel van af kon helpen. Ik maakte een afspraak bij de door hem aanbevolen praktijk en vanmorgen was ik er voor het eerst.

Het is een grote praktijk in ’n prachtig herenhuis met witmarmeren vloeren. Het gonsde er van de activiteit. Overal mensen in beweging. Ze werken er als therapeuten wel met een man of tien. En vrouw, want daar trof ik er dus een van. Ze begon met me te vertellen dat ik de consulten zelf moet betalen. Dat viel wat tegen, want ik dacht in ieder geval de eerste vijf vergoed te krijgen. Dat is veranderd. En per 1 januari wordt het nog ongunstiger. Nou ja, wat moet dat moet. Kloris zei: “Dan schrappen we de kaviaar en de biefstuk maar van het menu, niks aan te doen.”

Na onderzoek bleek, dat het geen spierenkwestie was. Er zijn rugwervels verschoven en ik heb oefeningen meegekregen, die ik ’s morgens en ’s avonds moet doen. Dat doet behoorlijk zeer, want ze deed even voor hoe dat dan moest. Drie verschillende bewegingen, elk twintig keer. Daar moet ik maar niemand bij aanwezig hebben. Maar hoe consequenter ik ze doe, des te beter het resultaat, zei Suzan.

Aan het werk dus! De afspraak was vanmorgen bijzonder vroeg dus toen zag ik hoeveel mensen óók aan het werk gingen. Dat was ik al een paar jaar kwijt. Ik hoorde er in de auto gewoon ouderwets weer even bij, zeg…….!

5 reacties op “Heup doet leven…..

  1. Anoniem

    november 18, 2011 at 6:54pm

    Hè Els, dat zijn mindere berichten 🙁 Ik hoop dat de oefeningen binnenkort minder pijnlijk zullen zijn en dat ze snel resultaat zullen geven. Succes hoor! (Kan jouw man de weg naar de grond nu zonder jou vinden?)

  2. CasaSpider

    november 18, 2011 at 9:41pm

    Wie weet krijg je door die training nog wel een godinnen-lichaam. Succes met de oefeningen cq het werk!

  3. els

    november 19, 2011 at 1:21am

    @CasaSpider: We zijn eigenlijk nooit zo vallerig, hoor, maar als het resultaat uiteindelijk ’n goddelijk lichaam is, ach, dan wil ik nog wel wat moeite doen…..

  4. Lars

    november 21, 2011 at 1:54pm

    Zetten we nog een advocaat op de gemeente Apeldoorn? Sue the bastards! [Of laat ze minstens je fysio betalen!]

  5. els

    november 22, 2011 at 1:03am

    Ach Lars, ze hébben ’t al zo moeilijk!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)