Ook ik vraag me af….

was-verleden

“k Had niet gedacht, dat de “discussie” me zo bezig zou houden als die nu gedaan heeft. Ik was me van geen kwaad bewust en dat zal wel dom zijn. Dozig of zo. Ik vind het schrijven voor mijn log, of hoe ik het volgens de deskundigen zou moeten noemen, namelijk gewoon leuk. Dat er bezoekers zijn, die met me mee lezen vind ik natuurlijk óók leuk. Daar zal ik het, nou, wat zal ik zeggen?…voor zo’n 60 % zeker, allemaal voor doen. Anders was ik wel bij mijn wc-schriftje gebleven (zie 24 september 2001). Maar of ik de gewenste kwaliteit lever?

Ik heb levenservaring, daardoor veel herinneringen, die jongere mensen niet hebben en dat vind ik best jammer voor ze. Zij leven in een tijd, die andere kwaliteiten heeft, ook voor mij, en eigenlijk ben ik dus dubbel gezegend! Ik herinner mij de wasdag van mijn moeder, die een wasdág was, die de hele week doorsukkelde, omdat het allemaal droog moest en gestreken, omdat er geen synthetische garens waren. Wat zou ze hebben genoten van een volautomatische wasmachine! Vooral omdat ze lichamelijk al op vrij jonge leeftijd niet zo best in elkaar zat, door een hard leven in haar kindertijd.

Mijn vader, die het áltijd koud had, behalve, vreemd genoeg, zijn handen, die ik mij herinner als kacheltjes, wanneer ík het koud had. Wat zou hij een centrale verwarming héérlijk gevonden hebben! Dat gesleep met aanmaakhoutjes en kolenkitten, nu onvoorstelbaar, wat je allemaal moest doen om een huis warm te krijgen.

Dit soort herinneringen hebben veel mensen niet, waardoor ze wellicht minder beseffen in wat voor gezegende tijd we nu leven wat dat betreft. Met het gemak van een auto. Oké, er zijn files, maar dat calculeer je maar in, zittend op je krent. Een communicatie, die je in seconden aan het andere eind van de wereld laat zijn. Allemaal heel gewoon voor de generaties, die nu leven en dat is goed, zo hoort het ook. Maar laat mij dan zo nu en dan eens wat vertellen over hoe het wás.

Ik ben deze week weer eens begonnen in het boek van Geert Mak, “De eeuw van mijn vader”. Dat zou verplichte lectuur moeten zijn op scholen. Die eeuw was ook de eeuw van mijn vader én van mij voor een groot deel, maar ook van iedereen, die een discussie nodig vond over wie er mocht loggen en wie niet.

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)