In onze regio krijgen de kinderen van de basisschool deze week vakantie. In de krant verschijnen dan ook foto’s van kinderen, die meehelpen de school “zomerklaar” te maken. Dat betekent opruimen, kastjes leegmaken en je eigen stoel en tafel soppen. Nuttige kinderarbeid en zo te zien vinden ze het nog leuk ook.
Het was altijd wel gezellig op school zo vlak voor de vakantie. De juffen en de meesters in een goeie bui, omdat ze bijna voor een tijdje van al die kinderen verlost waren ( in mijn tijd had je gróte klassen!) en in gedachten al in hun tentje op de hei zaten. Vroeger ging het onderwijzend personeel net als wij nog eenvoudig op vakantie. Naar Drenthe of zo. De plantjes werden verloot uit logeren gestuurd en dat vond je een hele eer, in de vakantie een schoolplant verzorgen. Het waren altijd siernetels of van die planten met lange sprieten, waar aan het eind dan weer kleine plantjes aankwamen. Vaderplanten zijn dat, geloof ik. Ik ga het niet opzoeken, hoor! In ieder geval planten van gewapend beton, niet stuk te krijgen.
Anders was het met de levende have van school. De vissen of de hamster. Je moeder was daar doorgaans niet zo blij mee, want het was wel de bedoeling dat die beesten in leven bleven. Een paar dagen , nou ja, dat ging nog wel, maar hier ging het om wéken! Bij onze eigen kinderen is het met zo’n schoolhamster een keer niet zo goed afgelopen…. Ik snap trouwens toch niet, hoewel ik het hele leuke beestjes vind, wat een hamster, die de hele dag verstopt ligt te pitten, voor aardigheid geeft in die paar schooluren, maar dat terzijde.
Ik las ook in onze krant, dat er erg veel gevonden voorwerpen tevoorschijn komen bij het opruimen op school. Dat varieert van handschoenen, jassen zelfs, sleutels, sjaals en mutsen tot sportschoenen, ook enkele! De directeur van een school zei : “Toch wel een teken van welvaart, dat je een linkersportschoen niet eens mist…!”
Het zal wel rustig worden in onze buurt. Deze regio is laat dit jaar. De caravans staan klaar om gepakt te worden, op het laatste ogenblik, want anders is ie met alles d’r op en d’r aan gejat. Dat is ook al heel gewoon tegenwoordig. Met zoveel rust is het lekker thuisblijven voor ons. Moet dan altijd denken aan dat liedje van Jasperina de Jong: “Dobbe, dobbe, dobbe, niet meer over tobben, wij gaan lekker nerreges naar toe…” Hoewel, Australië was dit voorjaar niet “nerreges”, natuurlijk!