 |
We zijn nog wat sinterklazerig bezig en zo stonden we in een rij te wachten voor de kassa van een winkel waar het druk was. Aan het begin van de rij stond een meneer, die wel érg veel tijd nodig had om af te rekenen, want hij wou het persé “gepast”doen. Niks mis mee, maar wel als er tien mensen achter je staan. Dan is het wat hinderlijk.
Hij was eindelijk klaar en een vrouw, die twee plaatsen achter hem stond wou haar spullen gaan betalen. Een mevrouw, die vóór haar stond, zei: “Ho, ho, ik was eerst!” “Oh, ik dacht dat u bij elkaar hoorde! Sorry!”, zei de voordringster. De man draaide zich om en zei: : “Mevrouw, ik wou dat dat zo was, zo’n mooie vrouw!”
De mevrouw om wie het ging, van middelbare leeftijd, al grijzend, de sokjes voor haar kleinkinderen ter afrekening in haar hand, kreeg warempel een kleur en begon een beetje te giechelen. Iedereen lachen natuurlijk, gewoon erg leuk! Zomaar een complimentje krijgen in een drukke winkel op een woensdagmiddag in november, wie weet hoe lang dat geleden was……..