 |
Elke keer denk ik: “Ik doe niet mee”. Aan het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Maar dan zit ik toch weer klaar met een kladbloc op schoot. Het is trouwens wel eens leuk om te horen, dat Philip Freriks als ie z’n bést doet, niet hakkelt. Hoewel ik ook fouten maak, doordat hij het in de herhaling net even anders zegt dan de eerste keer. Maar dat is flauw natuurlijk, want ik moet het gewoon uit mezelf weten hoe je iets schrijft. Ik had 19 fouten en dat is niet best als je het vergelijkt met de blije Vlaamse winnaar uit Turnhout, die voor het eerst in de geschiedenis van het Dictee 0 (nul!) fouten had. Dan moet je van goeden huize komen (let op de “n” van goeden!). Nou ja, hoewel er dus wéér een Belg heeft gewonnen, knap frustrerend, vind ik het toch wel leuk, dat ik weer heb meegedaan. Je wilt per slot van rekening wel weten hóe stom je precies bent.
Zoals Martijn en meerdere taalfreakende webloggers al schreven zijn we waarschijnlijk beter dan Katja Schuurman. Toch mooi dat ze meedoet aan zoiets, zelfs als je niet weet wat “gecapitonneerd” betekent. Je steekt er toch altijd wat van op, al is het maar je haar.
Ik had ook “nieuwe” woorden fout, zoals “geë-mailde” en sms’en. Als ze het gaan uitleggen dan is het wel weer logisch dat je het zo schrijft, maar bij zulke woorden dóe je maar wat. “Gedachtegoed” had ik natuurlijk goed. Het meest gebruikte woord sinds het verscheiden van Pim. In de pauze werden wat mensen geïnterviewd en Kees Prins zei, dat Amnesty maar iets moest komen doen, want hij vindt het Dictee een milde vorm van marteling. Ik denk niet dat ze er iets aan doen, ze hebben andere prioriteiten.
Ik zit wel weer met het probleem, dat ik woorden ga nakijken als ik een stukje tik. Negentien fouten…dan krijg je dat….Nou ja, dat is morgen wel weer over. Of ik ga gewoon verhuizen naar België…..