Verjaard……

Onze tweede kleinzoon is jarig. Twee geworden met alle toeters en bellen die daar bij horen. Ook écht een toeter, waar hij, tot zegen van alle aanwezigen, nog geen blaaskracht genoeg voor heeft. Zijn vader wel.

Van zijn ouders heeft hij een tractor gekregen, die hij fietsend moet voortbewegen. Hoewel hij weet hoe dat moet lukt het hem nog niet, dus is het voorlopig een looptractor tot betere tijden. Hij rijdt door en achter het huis met zijn nieuwe bezit en valt er mee om. Dat is schrikken en doet zeer. Je moet als jarige huilen en dat staat raar met een feestmuts op. Je hoort alleen maar blij te kijken met zo’n hoofddeksel.

Maar geen mens heeft er ’n idee van hoe zwaar het is om jarig te zijn als je twee bent. Je hele dag ligt ondersteboven, want er komt visite. Je vader heeft ’n vrije dag. Leuk, maar in plaats van met jou te spelen loopt ie kopjes koffie in te schenken en helpt je moeder met het serveren van de hapjes. Je kleine broertje is er ook nog op joúw verjaardag. Die moet op tijd eten en heeft daar uitsluitend je moeder voor nodig.

Een neefje, dat ouder is dan jij, wil op je nieuwe tractor en hij kan wél fietsen! Je moet vaak huilen op je verjaardag. Het is zwaar werk. Gelukkig ben je morgen ’n dagje ouder. Jarig zijn, je moet er mee leren leven…….