Nou moest ik vanmorgen in mijn eentje de wekelijkse boodschappen doen, want mijn maatje had wat anders te doen. En ik heb ‘m gemist, want ja, waar ik hem anders altijd gedachteloos mee opzadel, een krat bier, aardappels en wel meer zware dingen, daar moest ik nu zelf mee aan de sjouw. Het was overal druk, het regende als een gek, mijn haar in slierten langs mijn gezicht, de retourette stond vol met chagrijnige mannen, die kratten kwijt moesten en van wie de kinderen zélf de lege flessen in het hokje wilden zetten. Het schoot maar niet op en behalve die kinderen werd niemand er vrolijk van.
Toen kwam ik eenmaal binnen in de supermarkt een uitermate vrolijk groepje buren tegen! Ze riepen: “Hé, kom d’r es even bij, we moeten wat afspreken!”. Het bleek, dat één van hen deze week kunststof kozijnen had laten plaatsen. Dat had ik wel gezien, want dat was op die éne dag dat het sneeuwde en toen heb ik wel gedacht: “Hoe kom je op ’t idee om bij zulk weer..”. Maar nu bleek dat ze wilden weten wanneer en waar ze het buurtkampvuur zouden houden om de oude kozijnen op te stoken! Geintje natuurlijk, want je moet hier al een vergunning hebben om de lucifer af te strijken. Bovendien hadden de kozijnenplaatsers de hele troep al meegenomen. Maar toch, iedereen ging lachend uit elkaar om zijn boodschappenklus verder te klaren.
We zien elkaar erg weinig in deze dagen van nog vroeg donker, onbestemd weer en weinig buitenactiviteit, maar de super als buurthuis, zo had ik het nog niet bekeken! Je kunt er nog gratis koffie krijgen ook! En een betere bui……
Paul
februari 9, 2004 at 9:54amDat koffie drinken in de supermarkt is inderdaad alleen gezellig als je bekenden tegenkomt.