Motormuisstil…..

Gisteren was onze schoonzoon jarig. Hij heeft een motor, wat zég ik, hij heeft er wel twéé! Een van die twee staat in de schuur en de andere staat buiten onder een afdak met een hoeslaken eroverheen. Dat bracht ons op het idee om hem een echte motorhoes cadeau te doen. Een soort motorpyjama. Op de doos waar de hoes inzat stond ook nog een in leer gestoken mooie dame, maar die zat er niet bij.

Het kopen van die hoes was voor ons een leuke belevenis, want we komen nooit in dergelijke winkels. Een enórme ruimte vol met motoren, veel glimmend chroom en klanten, die uiteraard op de motor waren gekomen en daar dus op gekleed waren en daar staken wij maar raar bij af! Erg aardig personeel daar en we werden prima geholpen. De jarige was d’r blij mee, vond het alleen jammer van die mooie pitspoes op de verpakking, maar ja.

Motorrijders worden nogal eens in verband gebracht met Hell’s Angels-achtige types, maar daar klopt natuurlijk niks van. Helemaal als je weet, dat mijn schoonzoon en zijn buurman, ook motorrijder, op de fiets naar hun werk gaan, terwijl ze best op de motor zouden willen. Weet je waarom? Omdat ze de buurt niet wakker willen maken met hun startende motoren op zo’n vroeg uur. Ik vind dat érg aardig. Ja, als het regent pakken ze misschien de auto wel, dat is waar, maar dat start toch anders……….