 |
Onze kleinzoon Stijn heeft deze week de avondvierdaagse gelopen in Beekbergen. Hij is vier jaar dus de afstand voor hem was drie-en-een-halve kilometer per avond. Dat is best een heel eind als je nog van die korte beentjes hebt! Die kleintjes moesten een begeleider hebben dus z’n moeder liep met ‘m mee.’
En vanavond was “de intocht”. Tegenover het huis van onze dochter en haar man is een parkje en laat daar nou net de finish zijn! Erg leuk voor de grootouders van beide kanten. Tegen de tijd dat de lopers en lopertjes bij het eindpunt werden verwacht verzamelden de belangstellenden zich, met bossen bloemen in de aanslag, aan weerszijden van de weg. De “Via Gladiola” in Nijmegen was er niks bij! De fanfare was er, een doedelzakband, een caravan van de EHBO voor de eventuele blaren, het was helemaal compleet.
Speciaal voor deze gelegenheid klaarde het weer van regenachtig op naar hartstikke zonnig, mooi voor vaders met camcorders, zoals onze schoonzoon. Het was een leuk feest.
Bij aankomst straalde onze kleinzoon van oor tot oor. Hij had snoep gekregen bij de finish, van ons ’n grote bos bloemen, want dat hoort natuurlijk bij zo’n prestatie ( en vooruit, ook ’n klein bosje voor z’n moeder, die er vermoeider uitzag dan hij en verzuchtte, dat ze toch minder conditie had dan ze had gedacht!) en dan die medaille! Op z’n shirt gespeld, die was natuurlijk het mooiste!
Zo, mensen, de basis is gelegd voor een sportieve carrière. Hij weet nu, dat je wat moet doen om medailles binnen te halen. Dan moet, ik noem maar wat, Roland Garros toch ook tot de mogelijkheden behoren. Hij zit al op kleutergym……