Een mevrouw hier in Apeldoorn heeft haar tuin vol staan met kabouters. Maar sinds kort mist ze er een. Dat was haar eerst niet eens opgevallen, want in een tuin zo volgeladen mist men één kabouter niet. Het was geen dure, gewoon een huis-tuin-keuken-kabouter van de Blokker of zo.
Maar sinds enige tijd ontvangt mevrouw post van haar kabouter. Hij is op reis! In zijn afscheidsbrief schreef hij: “Ik heb de beentjes genomen. Ik ga op reis en jullie horen nog van me. Tot ziens. De kabouter”.
Op 5 mei schreef hij, dat hij bij De Naald (een soort monument.red.)was om de vrijheid te vieren. Op 11 mei was er weer een brief en nu zaten er ook foto’s bij. Hij was donderdagavond in de binnenstad aan ’t shoppen geweest tijdens de koopavond en vrijdags was ie naar de voetbalwedstrijd AGOVV-Emmen geweest. Je kunt veel van ‘m zeggen, maar sportief is hij wel! Hij was zelfs naar Beekbergen gewandeld, maar toen hij de bus terug naar Apeldoorn wou nemen, was hij niet gezien door de chauffeur en had ie het hele end terug moeten lopen. Hij was meteen doorgegaan naar het politiebureau om aangifte te doen wegens “lengte-discriminatie”. Maar de politie had hem niet serieus genomen! Bij alle locaties had de kabouter zich op de foto laten zetten. In een volgende brief verhaalde hij over zijn avonturen in kinderparadijs Malkenschoten en hij was ook in zwembad Malkander geweest. Weer geen succes, want ze hadden geen zwembandjes in zijn maat.
Toen hoorde de familie een poos niks, maar hoe dat kwam legde hij uit in een volgende brief. Hij had in het Röntgen Café een behoorlijke kater opgelopen. Een foto toonde hem, staande onder de tap.”Dat heeft me de das omgedaan”, zei hij.
De kaboutermevrouw heeft ondertussen geen idee, wie haar in deze zomerse dagen zo leuk bezighoudt. De brievenbus wordt elke dag met spanning in de gaten gehouden, want ze wil natuurlijk wel weten hoe het haar kabouterkind in de grotemensenwereld vergaat. En of ie nog terugkomt! De kans, dat hij onder de voet gelopen wordt is natuurlijk groot, maar zo te horen is ie voor geen kleintje vervaard………
Actiereactie
juni 12, 2004 at 4:56pmIk moest even denken waar ik het verhaal van kende.
Le Fabuleux Destin D’Amelie Poulain.
Mooie film overigens.
Ik kan me zo voorstellen dat wanneer je een buurvrouw hebt met zo een tuin de verleiding erg groot is.
Pollie
juni 12, 2004 at 8:43pmO wat is dit een grappig verhaal. Zo wil ik ook wel dat mijn tuinkabouter de benen neemt.
Hansje
juni 14, 2004 at 1:51amWat een ontzéttend leuk idee van een buitengewoon creatieve geest! 🙂