Apeldoorn heeft een Bluescafé , waar regelmatig live muziek te horen is. Omdat mijn dochter en schoonzoon elkaar daar hebben “ontdekt” is het voor hen wel een aparte plek en gaan ze, als er bijvoorbeeld op zaterdag- of zondagmiddag iets te doen is, met de kinderen wel eens even luisteren.
Onze kleinzoon houdt erg van muziek, maar zo’n live band vindt ie vaak wel een beetje teveel van het goede. Zijn moeder heeft dan ook altijd oordopjes paraat voor ‘m. Toch vertelde hij vorige week, dat hij, “als hij net zo groot is als papa” gaat zingen in het Bluescafé.
Op de vraag wat hij dan dacht te gaan zingen tegen die tijd zei hij: “Olifantje in het bos”, want dat is zijn tophit, stijgend met stip. Als ze het dan toch in hun hersens halen om hem uit te fluiten in dat Bluescafé, nou, dan krijgen ze met mij te doen…..!
CasaSpider
augustus 28, 2004 at 12:12amLeuk, zo’n pitbull-oma… 🙂
jan
augustus 29, 2004 at 5:55pmals olifantje iets engs overkomt en het uiteindelijk toch goed komt, is het alweer blues toch?
els
augustus 30, 2004 at 12:47amHoe het dat olifantje in dat bos vergaat en of het verhaal een “blues” wordt, ligt een beetje aan de tweede regel van het lied. “Olifantje in het bos, laat je mama toch niet los!”.Als ie dat toch doet, tja…..
Hansje
augustus 30, 2004 at 11:47pmDat wordt in 2020 ongetwijfeld dé hit van het jaar!