 |
Een gezellig weekend is eigenlijk veel te snel om. We zaten met een deel van de familie in een heel comfortabel huis met, als je er wat moeite voor deed, uitzicht over het Moezeldal. Mooi huis. Er was alleen een schemerlampje stuk. Nou ja, kan gebeuren. De mannen uit ons gezelschap maakten even een wandelingetje naar de receptie om een nieuw peertje te vragen. De dame daar wou ze een lamp meegeven van een te hoog wattage voor een schemerlamp. Mijn schoonzoon zei, dat hij er liever een had, die een “gemütlicher” licht gaf. Hij spreekt z’n talen. Het woord “romantisch” liet ie ook nog vallen. Waarop een wachtend stel elkaar aankeek en zachtjes zei:”Romantisch? Met drie mánnen?”. Die kwamen terug met een krat Bitburger en een “gemütliche” lamp. En het werd een zeer romantische avond.
De volgende dag ging de oven ook nog stuk. Daar zat sluiting in en we zaten vervolgens in het duister. De receptie stuurde nu de monteur van dienst, die ons prachtig nonchalante Duits uitstekend verstond, maar niet nodig vond, want het was een Hollandse Limburger. Ze zitten ook overal. We kregen een nieuwe oven. Hij schroefde de ouwe er gewoon uit. Zo werkt dat op een Ferienanstalt. Vijf minuten werk.
Gistermorgen was er nóg een spannende toestand, want omdat er een oude dame onwel was geworden, landde er vlakbij onze bungalow een Medicopter. Dat ding maakt een geweldige keet dus iedereen was vroeg wakker voor de zondag. Onze kleinzoon vond het prachtig toen hij weer opsteeg. Die mevrouw iets minder, denk ik.
Enfin, we hebben van alles gedaan: we zijn naar Trier geweest, hebben langs de Moezel gereden en er ons over verbaasd hoe de mensen, die de prachtig verkleurde wijnranken aan het snoeien waren, er in slaagden op de ongelooflijk steile hellingen hun werk te doen. We hebben door een prachtig herfstbos gesjouwd en genoten van het prachtige uitzicht op deze mooie zonnige zondag. Er is “gezwommen” door de kleintjes in het kleuterbad en gespeeld in de “Kids Playground”, dat natuurlijk heel wat anders is dan een ouderwetse speeltuin. Waar de oudste nog zijn grote teen heeft gestoten aan een trappetje ook en dat was geen Medicopterwerk maar wel héél zielig! Het is nu weer over. Dat heeft hij vanavond officiëel meegedeeld toen we na thuiskomst even een chineesje soldaat maakten met z’n allen. Gezellig weekend, maar zoals gezegd: veel te kort……!