Het voordeel van je huis eens helemaal op z’n kop is, dat je dingen terug vindt. Ja, die kerstboomballenhaakjes even niet, die ben ik nog steeds niet tegengekomen. Maar op ons pleintje is een “winkel van sinkel”, die er trouwens in januari mee ophoudt, die had ze nog en ik kreeg nog “opheffingskorting”ook. Dus zit ik wat kerstboomballenhaakjes betreft voorlopig wel weer goed. Als ik ze niet te goed opberg tenminste.
Ik heb dus in een kastje, dat heel moeilijk bereikbaar is, behalve als je huis op z’n kop staat, allerlei spelletjes teruggevonden van toen onze kinderen nog kindjes waren. Waaronder een memoryspel waar onze jongste zoon ontmoedigend goed in was, weet ik nog. Waar ik dan heel gelukkig van word is, dat het nog helemaal compleet blijkt te zijn! Het originele doosje ontbreekt, maar dat zal aan de kwaliteit daarvan hebben gelegen. De kaartjes zijn, heel verstandig van deze moeder, in een houten kistje gedaan en zijn nog puntgaaf. Moraal van dit verhaal is dus dat je dingen in moeilijk bereikbare kastjes moet opbergen als je wilt dat ze goed blijven.
Onze kleinzonen, die even bij ons gestald waren omdat hun moeder een nieuw slot in de achterklep van haar auto moest laten zetten, vonden de kaartjes leuk. En dat zijn ze ook, omdat de afbeeldingen zijn wat ze voorstellen, eenvoudig. Een slak is een slak, een kastanje is een kastanje, een vlinder is een vlinder. En niet versierd met rare oogjes of kleuren die niet kloppen.
Als ik wel eens meekijk met de kleuterprogramma’s, waar treinen kunnen praten en bruine beren in blauwe huizen wonen, snap ik niet dat die kleintjes dat allemaal aardig doorhebben. Maar dat zal wel aan mijn eenvoudige geest liggen.
We leven in een wereld waar niets is wat het lijkt, daar moeten zij in opgroeien en daar kun je je waarschijnlijk niet vroeg genoeg bij aanpassen………