Hulde aan het bruidspaar…..

nou, zoiets dus en dan met 4 klierige kinderen....

Onze trouwdag uitgebreid gedenken doen we alleen als het een mooi rond aantal jaren is. Hoewel er aan twaalf-en-half niks ronds zit en het jaargetijde niet eens klopt is dat toch de eerste keer geweest, dat we het vierden. We zouden, hadden we bedacht, met de kinderen uit eten gaan. Verder niks, alleen dat. Ik begon dus wat rond te kijken naar locaties en vooral prijzen.

Op een nacht droomde ik van een heel duur restaurant, dat we gevonden hadden, met van die pluchen tafelkleden en kaarsen op de tafels, dat was toen heel chic en dik tapijt op de vloer. Onze kinderen maakten een ongelooflijke troep van het diner, riepen alsmaar dat ze het niet lustten, zaten te jengelen en te klieren en veroorzaakten veel overlast voor de andere gasten, die ook al zo vreselijk chic waren. Ik werd badend in het zweet wakker.

Ik stel er prijs op te vermelden, dat onze kinderen gerelateerd aan hun leeftijden nette eters waren, nog steeds trouwens, en dat onze maaltijden vreedzaam verliepen over het algemeen. Dus waarom nou die droom? Ik zou het niet weten. Maar er had zich wel iets vastgezet in mijn hoofd. Ik had er eigenlijk niet zoveel zin meer in als onze kinderen zich zo opgepoetst moesten gedragen en waarom? Omdat hun pa en moe het zoveel jaar met elkaar uitgehouden hadden. We hebben het dus anders gedaan.

We zijn met onze stationcar vanuit Groningen naar het bos in Norg gereden, nadat we eerst langs een frietboer waren gegaan, hebben de banken ingeklapt, een kleedje over de vloer gelegd, het was maart dus te koud voor een buitenpicnic, en hebben zo een familiediner gehouden met frietjes en wat aanverwante artikelen. Dat was leuk en o ja, het was goedkoop ook, een niet te verwaarlozen voordeel in die tijd. Daarna zijn we nog naar de speeltuin in Norg geweest en ook dat was leuk.

Toen hebben we niet eerder iets gevierd dan toen we aan de 25 waren. Dat was wel een feest met familie, vrienden en collega’s. Met 30 zaten we met z’n allen in een huis in de Weerribben met de kano’s voor de deur, met 35 deden we een weekendje Londen. Toen kwam 40 en hadden we drie huisjes naast elkaar nodig, vanwege de uitbreiding inmiddels, op Ginkelduin in Leersum en volgend jaar is het 45 jaar geleden en daar moeten we nog even over nadenken, hoe of wat.

En hoe kóm ik daar nou op? Nou, in mijn lijfblad stond een lijstje. Van hoe een bruiloft heet bij zoveel jaar. Als je één jaar getrouwd bent heet dat een katoenen bruiloft. Vijf jaar is hout, zes-en-half is tin, zeven jaar: nikkel, acht jaar is blik, tien jaar is een rozenbruiloft, daar zit je dan misschien wel op, die twaalf-en-half is koper, vijftien jaar heet kristal, twintig jaar: porselein, vijfentwintig is zilver, dertig jaar: parel, zevenendertighalf (?): aluminium, veertig jaar: robijn, vijftig heet natuurlijk goud, zestig jaar is diamant en dan haal je de krant, vijfenzestig jaar heet ijzer, dat mag dan ook wel, maar waarom geen edelmetaal? En zeventig jaar heet een kroonjuwelen bruiloft.

Wat ik wel gek vind is, dat zes-en-half en zeven-en-dertig-half wél een naam heeft en vijf-en-veertig niet! Dat zullen we dus volgend jaar zelf moeten verzinnen of heeft iemand een idee……..?

7 reacties op “Hulde aan het bruidspaar…..

  1. Hansje

    januari 23, 2005 at 8:19pm

    Het is maar een raar rijtje, eigenlijk – zwalkend tussen edelstenen, metalen en een stuk of wat andere materialen.
    Maar voor 45 jaar lijkt smaragd me wel mooi. Of turquoise. Iets kleurrijks, in ieder geval. 🙂

  2. els

    januari 24, 2005 at 12:31am

    @Cockie, volgens mij heet een 65-jarige bruiloft platina en geen ijzer, dat vond ik ook al raar staan tussen verder allerlei edele stenen en metalen, maar ja de Libelle zal het wel beter weten. Titanium is wel chic natuurlijk, maar meer iets voor brillen eigenlijk…..
    @Hansje: ik wil wel een turquoise bruiloft, ik hou erg van die kleur!

  3. karin

    januari 24, 2005 at 1:08am

    volgens de bruidsgids.nl is 45 jaar een saffieren bruiloft, 65 jaar een briljanten bruiloft, 70 jaar platina en 80 jaar getrouwd (maar dan moet je daar natuurlijk wel een beetje op tijd mee begonnen zijn, of heel erg oud wezen) heet een eiken bruiloft. (de site is overigens niet zo heel erg duidelijk, dus het zou best nog anders kunnen wezen)

  4. Anoniem

    januari 24, 2005 at 1:14am

    http://www.uilenbos.nl/wol_of_staal.htm is wel wat duidelijker, maar wijkt voor “de ouwetjes in de bruiloften” wel af. (moet ik nog weer verder zoeken, want nou wil ik het weten ook, hoe het allemaal heet; niet dat ik zelf ooit zover zal komen, biologisch gezien niet mogelijk)

  5. els

    januari 24, 2005 at 1:14am

    Nou, een rommeltje is het dus met die namen en de Libelle had zich beter moeten informeren, dat is wel duidelijk. Maar een saffieren bruiloft vind ik ook best, hoor!

Laat een reactie achter op Anoniem Reactie annuleren

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)