Nooddruftige kleding……

Zo nu en dan krijg ik wel eens van die modefolders in de bus, waarin kleren staan, die ik met belangstelling, maar tevens met de nodige zelfkritiek, bekijk. Voor alles is een tijd. Maar er staan soms beschrijvingen bij, die je met stomheid slaan. Bijvoorbeeld: “Jeans in een trendy destroyed look, waardoor deze broek er modieus oud en afgedragen uitziet!”. Het stond er echt.

Wie koopt er nou een kledingstuk dat er oud en afgedragen uitziet? Dan ben je toch gek? En die broek kostte nog zestig euro ook en dat is wel mooi honderd-twee-en-dertig ouwe hollandse guldens! (Ik doe het nog steeds, hoor, omrekenen! Niet altijd, maar wel vaak). Dat vind ik knap veel geld om er bij te lopen als een zwerver.

We hebben trouwens een dvd van Marco Borsato, een concert in De Kuip. Die trad op in een spijkerbroek vol met witte verfvlekken. Alsof ie even was weggelopen, terwijl hij z’n badkamer aan het witten was. Dat is dan mode. Onbegrijpelijk.

Over nooddruftig er bij lopen gesproken: een van onze kinderen zou op schoolreis naar Denemarken. Moeder had bedacht, dat ie dan toch wel eerst nieuwe sportschoenen moest hebben, want z’n ouwe zagen er niet uit. Zijn sokken zouden weldra de Kopenhaagse straatstenen raken vanwege dreigende gaten in de zolen en ze waren ook allesbehalve schoon. Maar hij wou niet, maakte stampij, hij ging absoluut niet met nieuwe gympen de bus in! Dan leek het net alsof ie ze voor de gelegenheid had aangeschaft, hij zou zich dood schamen.

Maar ík schaamde me dood voor de Deense familie waar hij zou logeren! Later hoorde ik, dat ze hem daar aquavit hadden leren drinken dus op z’n schoenen zullen ze wel niet gelet hebben…….