Weer terug van een fijne vakantie! Dat hogedrukgebied, waarvan ze in jullie weerbericht aldoor zeiden dat het boven de Britse Eilanden bleef hangen, nou, dat klopte helemaal, hoor! We hadden de hele week heerlijk weer en we hebben geen jas nodig gehad. In zo’n drie-en-half uur oversteken met zo’n Hovercraft is ook leuk. Het duurt niet te lang en er is onderweg van alles te doen. Op de heenweg veel rondhollende kindertjes, maar op de terugweg vanwege het late uur weer niet.
De reis naar ons huisje (zie foto) ging voorspoedig, want onze navigatie-Truus, we hebben haar maar een naam gegeven, wist het ondanks dat het gelegen was in “the middle of nowhere” uitstekend te vinden. “U heeft uw bestemming bereikt”, zei ze en dat was toen ook zo. Ze hield keurig rekening met het linkse verkeer, het is een wonder der techniek, zo’n systeem.
De omgeving in Derbyshire en het aangrenzende Peakdistrict is heel erg mooi. Zoals je tegenwoordig nogal eens hoort zeggen: een aanrader. Toen we aankwamen waren onze neighbours voor ’n week, twee échte Engelse dames, ook net gearriveerd. We stelden ons voor en toen ze hoorden, dat we uit Nederland kwamen riepen ze: “Oh! You voted “no”! Good for you!” en we kregen een miss Marple-applausje. Verder waren het vroege-vogel-wandelaarsters en hebben we ze niet veel meer gezien.
Zoals gezegd hadden we heerlijk weer en zijn we veel weggeweest.
We waren in Haddon Hall in Bakewell, niet echt een kasteel, maar wel een middeleeuwse behuizing waar altijd adel heeft gewoond. Dat is vandaag de dag nog zo. De mevrouw, die ons rondleidde, wist er veel van en vertelde een verhaal over een lady, die er gewoond had en tijdens de bruiloft van haar oudere zuster de achterdeur was uitgeglipt naar de tuin, waar een verarmde baron, met wie ze om die reden niet mocht trouwen, met hopelijk een wit paard stond te wachten om ‘m samen te smeren. Zo’n “elopement” was nogal wat in die tijd. Zo’n romantisch verhaal klinkt prachtig als je in zo’n omgeving bent. Dat de baron, omdat zijn vrouw later Haddon Hall erfde, meteen niet meer arm was, dat was natuurlijk mooi meegenomen.
Veel vrijwilligers houden het huis nu op orde. Er stonden bijvoorbeeld prachtige bloemdecoraties overal en ook de tuinen waren schitterend. Veel rozen natuurlijk, dat hoort. Van tuinen hebben de Engelsen trouwens verstand, hoor! We hebben zoveel prachtige tuinen gezien. Bij de kleinste huizen de mooiste bloemen en wat ze soms van hun heggen kunnen maken. Dan is het bij ons maar rechttoe-rechtaan.
Natuurlijk hebben we ook wat steden bezocht. Liverpool, als je toch in de buurt bent, Sheffield, om dezelfde reden en toen we in Stoke-on-Trent waren stond daar in een drukke winkelstraat een standbeeld van Stanley Matthews, de voetballer, die daar vandaan kwam.
Toen ik hem op de foto zette kwam er een oude man naast me staan, die vertelde, dat Stanley nog nóóit het veld was uitgestuurd, nóóit een penalty miste, kortom een geweldige voetballer was geweest. Maar dat ie naar Blackpool was gegaan, nee, dát had hij hem nooit vergeven! De man had geen tand meer in z’n mond en ons Engels is best aardig, hoor, maar we konden hem op een gegeven moment toch niet meer verstaan en we hebben zo vriendelijk mogelijk afscheid genomen.
Wat ook opvalt is, dat Engelsen, in ieder geval in dit deel van het land, hoe dat in Londen is weet je natuurlijk niet, zo ongelooflijk áárdig zijn in het verkeer! Als je even achter ’n fietser blijft om hem wat ruimte te geven, dat fietsen langs autowegen vind ik echt ’n enge toestand!, steekt hij z’n hand op om je te bedanken. Als je een automobilist voor laat gaan, zelfs als ie voorrang hééft, dan nog zal hij je bedanken voor het feit, dat je de verkeersregels volgt. Overstekende voetgangers lachen je vriendelijk toe als je stopt. Wat een verademing, zeg! Daar kunnen chagrijnige Hollanders nog wat van leren. Bij de boot zie je die alweer proberen of ze toch niet in een rij kunnen komen, die net even eerder aan de beurt is. De aard van het beestje, net wat u zegt. En hooligans heb je ook, dat weet ik heus ook wel, maar ik heb van die hoffelijkheid in het verkeer wel genoten deze week. Leuk, hoor, zo’n weekje Engeland. Een aanrader……
Hansje
juni 13, 2005 at 11:22pmJe moet maar boffen: een week Engeland en dan nog mooi weer ook!
Ik ken het Peak District niet zo goed, maar ik vind het altijd een heerlijk land om te vertoeven, juist ook vanwege de vriendelijkheid van de mensen (en niet alleen in het verkeer, trouwens).
En wat een echt Engels popperig huisje! Lijkt me heerlijk om je daar écht helemaal ‘ver van huis’ te voelen.
Irene
juni 14, 2005 at 9:23amVan dat huisje hoef je niet te zeggen dat het een aanrader is, dat zie ik zo wel. En dan nog mooi weer ook de hele week, heerlijk.