Goede vrijdag…

Dit is een hele goede vrijdag. Niet beter dan andere vrijdagen, dacht ik, maar toch. Op de boodschappenscanmachine bij de supermarkt zat al de hele week een mededeling geplakt, dat de winkel op Goede Vrijdag om 18.00 uur gesloten zou zijn. Het doet nostalgisch aan, zo’n mededeling. Een herinnering aan onze christelijke oorsprong.

Het zal in de gesloten uren wel extra vakkenvullen worden voor het zakkenvullen opStille Zaterdag, die allesbehalve stil zal zijn. Morgenochtend is het dus weer over, de Goede-Vrijdag-nostalgie.

Ik kan me herinneren, dat bij ons thuis vroeger de week voor Pasen, hoewel we niet kerks waren of zo, in het teken stond van de Mattheuspassie en de nieuwe kleren, die we kregen.’t Huis moest schoon, en als het even kon ging de kachel uit, want het was Pasen, dus lente en de anthraciet was al duur genoeg.Wat ben ik dan blij met onze centrale verwarming in deze te koude Paasweek. Die luxe had ik mijn ouders ook graag gegund. Maar dat is met wel meer spullen die ik met m’n verwende kop heel gewoon ben gaan vinden.

Maar Goede Vrijdag is een dag waarvan nog maar weinig mensen weten wat ie eigenlijk betekent. Een droeve dag dus van oorsprong. Maar ja, sinds ik Antoine Bodar achterop de scooter bij Jan Mulder door Rome heb zien crossen in een reclame voor de Postbank, weet ik niks meer zeker…….