Verdwijntruc……

Onze dochters zijn een weekendje weg en één van hen had oppas nodig voor de kat. De andere heeft een aardige buurvrouw, die wel even aaitjes en brokjes wil uitdelen aan Kees en andere katvriendelijke bezigheden wil verrichten.

Voor de andere kat wilden wij graag hetzelfde doen, maar het kan maar zo zijn, dat Jelle in het bos zit om muizen te vangen. Daar is ie heel goed in en dat komt ie je heel vaak laten zien met het restant van de muis. Heel mensvriendelijk. Als hij er niet is zetten we het door die mensen verstrekte voedsel maar buiten en houden de aaitjes op zak, want wachten tot de kat terug is van zijn escapades kan lang duren.

Een kat roepen heeft so wie so weinig zin, dat weet iedereen die er een heeft. Zolang hij geen honger heeft komt ie gewoon niet. Jelle is een je-weet-wel-kater en hoe dat in de lente amoureus geregeld is met zo’n type, weet ik ook eigenlijk niet. Enfin, we zijn nu net in zijn huis geweest en hij was inderdaad niet te vinden. Wij hebben onze diervriendelijke plicht in ieder geval gedaan.

Toen onze dochter voor haar vertrek vroeg of we vandaag even voor de kat wilden zorgen zei ze nog : “Als je het een beetje kaal vindt achter ons huis, klopt dat , want ons tuinstel is gejat. Met alle tuinbeelden (en ze hadden hele mooie!) en de fietsen van de jongens”. Het was inderdaad een erg gek gezicht. Lekker ruim, dat wel en nou hoopt ze toevallig binnenkort te verhuizen. Dus die inbrekers zijn alvast erg hulpvaardige types. Maar lullig is het wel, op z’n Hollands gezegd, net nou de zon een beetje schijnt. Jelle lag altijd zo lekker op zo’n stoel, als ie niet op muizenjacht was dan, he………

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)