We wilden een, door de aanschaf van een andere televisie ontstaan, “gat” tussen kasten opvullen. Dat kun je doen door een grote plant te kopen, maar dat kwam niet zo goed uit, want we zitten eigenlijk al aardig ruim in de planten.

Het plan was dan ook om een houtgesneden kat aan te schaffen. Daar hebben we er al een van en nog zo een leek ons bijzonder geschikt voor het gat. Een rondje Wereldwinkel en aanverwante zaken leverde in eerste instantie niets op, maar onze dochter wist nog een winkel in een winkelcentrum waar we nooit komen.

Dat bleek een goeie tip. Een winkel met van alles en nog wat en ook een handgemaakte poes, die ons vanaf dat we binnenkwamen aankeek met een blik van ” zo, zijn jullie daar eindelijk!” . Dat heb je wel eens: iets is gewoon voor jou bestemd. De prijs was ook redelijk dus we gingen naar de toonbank om de eigenaar van de winkel te vertellen, dat we de kat wilden meenemen. ” Ach, jammer!” . zei hij. Hij wou hem eigenlijk niet kwijt. En het leek hem oprecht te spijten om hem te verkopen of het is een erg goeie acteur, die man, dat kan ook.

Nou , we kwamen thuis met onze aanwinst en toen bleek ie nog te groot ook voor het opvullen van dat gat. Hij had er zo mooi kunnen staan. Maar ja, nou wil ik ‘m niet meer kwijt! ’t Is toch wat!. Als ik weer foto’s kan plaatsen (er wordt hard gewerkt aan mijn nieuwe computer namelijk!) zal ik hem wel eens laten zien, dan begrijp je het helemaal. Maar ondertussen moet ik wel nadenken over dat gat tussen de kasten. ’n Plant dan maar…..?

Onze Stentor-krant organiseert de komende weken een actie onder de lezers wie het leukst een tekst kan verzinnen voor een WK-spandoek. Lijkt me aardig, daar niet van. Nederlanders zijn wel creatief wat dat betreft. Tijdens schaatswedstrijden zie je wel eens mooie vondsten. Zo zag ik eens “Mag het dak dicht?” toen ze bezig waren in De Uithof in Den Haag, een buitenbaan dus. En “Hup, Ajax! O, verrek, verkeerde stadion!” in Thialf. Geinig.

Maar, ik citeer de krant even:
“Oma, ik heb je fiets teruggevonden”. Deze schitterende spandoektekst staat veel Nederlanders 32 jaar na het WK voetbal in Duitsland nog altijd in het geheugen gegrift. De tekst heeft eeuwigheidswaarde gekregen. De Stentor hoopt op meer van deze “tekstjuweeltjes” en roept lezers op tijdens het komende WK ook creatief met spandoekteksten aan de gang te gaan”.

De “prijs” is het geplaatst worden van de verzonnen kreet op de voorpagina van de krant. Er zullen best veel tekstjuweeltjes worden ingezonden, schat ik, want vóór op de krant is een mooie plek natuurlijk. Alleen hoop ik, dat ze toch van een ander kaliber zullen zijn dan die van die teruggevonden fiets van oma. Oma is dood en de fiets verroest.

In een andere krant las ik een uitgebreid artikel over hoe de Duitsers “liggen” bij de diverse landen en hoe men hoopt, dat ze géén wereldkampioen worden. Ik vind dat een raar soort stemmingmakerij. Dat kan psychologisch slimme manipulatie van het publiek zijn, maar dat heeft weinig met sportief voetbal te maken, waarvan je toch hoopt dat dát gespeeld gaat worden op zo’n toernooi.

Ouderwets gejeuzel waarschijnlijk van een oma, die nog lang niet dood is en aan een fiets geen behoefte heeft. “Hup, Huntelaar” zal de voorkant van de krant wel niet halen, he? O, verrek, verkeerde toernooi…….!