Onbetaalbaar moederbord……

We waren gisteren op bezoek bij een oud-collega, die we zo’n jaar of zes niet hadden gezien. In zes jaar kan er veel veranderen dus was er ook ongelooflijk veel bij te praten. Haar ouders zijn in die tijd overleden en ze vertelde over de best moeilijke laatste jaren.

En ook over het opruimen van het ouderlijk huis. Bij de steeds terugkomende vraag “wel of niet wegdoen?” van spullen waar toch herinneringen aan vastzaten, gaf dat de nodige problemen. Dat lang niet alles geschikt is voor de Kringloop weet iedereen die zo’n karwei al eens bij de hand heeft gehad. Foto’s en persoonlijke brieven blijven uiteraard wel bewaard, maar huisraad wordt geschift in “nog bruikbaar” en “rijp voor de stort”. Je bent, praktisch gezien, bezig een heel gezinsleven weg te gooien en dat moet ook, want als zodanig is dat voorbij.

Onze collega zat op een gegeven moment met een bord in haar handen, gebarsten en gelijmd, waarop haar moeder, ondanks dat ze in het bezit was van een mooie gebaksschaal, áltijd haar baksels presenteerde en daar niet van af te brengen was. Er was twijfel, er waren herinneringen, maar allez, het moest toch maar naar de Kringloop. Eenmaal thuis eigenlijk wat spijt, maar nou ja, gedaan was gedaan.

Een paar weken later bezocht ze de Kringloopwinkel waar ze bij binnenkomst in een vitrine haar moeders bord zag staan. Alsof het op haar wachtte. Natuurlijk heeft ze het teruggekocht. Bij de balie hoorde ze, dat het zo goedkoop was omdat er een barstje in zat. Het was dus kennelijk nog een bijzonder bord ook.

Dat wil ze nog wel eens uit laten zoeken, maar belangrijk is dat niet. Het meest bijzondere is toch eigenlijk wel, dat het bord nu prominent in haar huis staat. Dat is vanwege een andere waarde dan een geldelijke. Die omzwerving was daar kennelijk even voor nodig. Eigenlijk moet je met zoiets metéén je gevoel volgen…..!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)