Servicebeurt…..

Tenniswedstrijden vind ik leuk om te zien en soms zijn ze knap spannend. Maar toch zou ik graag willen, dat de wereldtennisbond een regeltje verzon om een eind te maken aan dat gekreun tijdens een wedstrijd. Ik erger me zo aan de dierlijke geluiden die veel spelers maken bij het op – of terugslaan van de bal. Een tennisbal, al zou je anders vermoeden. Hoe leuk ik het ook voor mijn blinde echtgenoot vind, dat hij zich een beetje aardig kan inleven in een match op die manier.

Vorige week zag ik een Azatisch speelstertje, ’n Chinese dacht ik, die zonder hoorbaar stemgeluid fantastisch partij gaf. Het zal dus ook wel in de genen zitten, dat gekreun, of in het ras of de landsaard. In ieder geval klonk het heel beschaafd alleen maar dat “tak-tak” van de bal en dan de kakstem van de referee erbij, keurig! Dan bewaren ze die andere geluiden toch gewoon voor emotionelere momenten? Zonder publiek?

Dat languit gaan liggen in dat smerige rooie gravel, als ze gewonnen hebben, vind ik dan wel weer een aardig gezicht. Hoewel ik dan ook wel weer denk: zeg, denk je ook even aan je moeder of je vrouw, die dat allemaal weer moet wassen? En grasvlekken gaan er ook al zo moeilijk uit……..