Correctie…..

Onze dochter heeft ons vanmorgen een bekentenis gedaan: ze heeft haar zoon een tik gegeven. Tegen z’n been. En dat mag niet. Ze heeft een binnenkort strafbaar feit gepleegd. Zelfs corrigerend mag je je kroost niet meer tot orde en medewerking bewegen door middel van een klapje op een bepamperde bil.

Wij hebben onze kinderen nooit lichamelijk hoeven tuchtigen. We kwamen ook niet op het idee om dat te doen. Bovendien grijp je als blinde vader vaak mis. Maar we waren ook te gemakzuchtig waarschijnlijk en konden het met woorden af. Een tik ter aansporing zal er best wel eens gevallen zijn en dan werd er ook gehuild, maar dat was omdat ze belédigd waren en niet vanwege de pijn die het deed. Je hebt trouwens ook kinderen die gewoon terug slaan en soms ook als eerste beginnen. Daar mogen ze dan ook wel eens naar kijken in Den Haag. Maar die komen waarschijnlijk bij “Schatjes” terecht waar ze hun ouders kunnen laten opvoeden.

Even serieus: je mag, als je ook maar iéts vermoedt in die richting je ogen niet sluiten voor kindermishandeling en moét actie ondernemen. Als je op sites kijkt over dit onderwerp krijg je kippenvel van onbegrip en medelijden. Hoe mensen zo met kinderen kunnen omgaan, je kunt er niet bij. Lichamelijk én mentaal, verwaarlozing ook. Vreselijk, het zou niet moeten kunnen, dat er niet van je gehouden wordt.

Maar zou ” ze zo nu en dan achter het behang willen plakken” ook strafbaar worden………? Nee toch……